заўсёды, прысл.
У любы час, пастаянна.
З. гатоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
заўсёды нареч. всегда́; постоя́нно, неизме́нно;
◊ з. (заўжды́) гато́ў! — всегда́ гото́в!
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
заўсёды, прысл.
У любы час, кожны раз, пастаянна. Заўсёды, уначы і ўдзень, на рабоце і ў часе адпачынку, кожную секунду, [Лялькевіч і Пеця] стаялі перад яе вачамі, і за абодвух яна хвалявалася, перажывала. Шамякін. Палескія людзі заўсёды як героі змагаліся з усялякімі акупантамі на беларускай зямлі. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заўсёды прысл ímmer, stets
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Заўсёды, дыял. заўсягда́, заўсягды (Сл. паўн.-зах.). Рус. тамб., варонеж. завсегды́, дыял. завсегда, завсёгды, завсе́гды, завсегды, укр. за́вжди, дыял. завсігди, польск. дыял. zawszegdy, zawszedy, серб.-харв. за́свагда, за̀свакад(а) ’тс’. Ст.-рус. завсегда (XV–XVI стст.). Параўн. польск. zawsze ’заўсёды’, балг. за́все ’назаўсёды’, рус. всегда і інш. З za + vьsь‑gъda з тым, што другі элемент, можа, меў форму *vьse, а трэці — gъdy, дзе za прыназ. (гл. за). vьsь займеннік (гл. увесь), а кампанент gъd‑ азначаў у шэрагу прыслоўяў і прыназоўнікаў час (гл. яшчэ тады) і, магчыма, суадносіцца з год (гл.) ці шэрагам і.-е. слоў, што маюць знач. ’калі’: ст.-інд. kadā́, літ. kadà, лат. kad, ст.-прус. kaden. ESSJ SG, 2, 748–750; Фасмер, 1, 362–363; Траўтман, 111; Тапароў, I–K, 117–119; Шанскі, 2, З, 21, Шуба, Прыслоўе, 60.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
заўсёды, заўжды, увесь час, ва ўсе часы, вечна, век, веквечна, векавечна, век векам; усцяж (абл.) □ кожны раз, усякі раз, калі ні глянь
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
заўжды́, прысл.
Тое, што і заўсёды.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
повсеча́сно нареч. заўсёды;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
абавязко́вы, -ая, -ае.
1. Які безумоўна трэба выконваць.
Абавязковая пастанова.
Абавязкова (прысл.) прыйду.
2. Які заўсёды павінен быць, заўсёды прысутнічае.
А. экзэмпляр.
|| наз. абавязко́васць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
завсегда́ нареч., прост. заўсёды.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)