Kredit
I Kredít
1) крэды́т
2)
II Krédit
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Kredit
I Kredít
1) крэды́т
2)
II Krédit
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
увайсці́
1. hinéingehen*
увайсці́ ў памяшка́нне éinen Raum betréten*;
2. (змясціцца, памясціцца) hinéingehen*
3. (у камітэт
увайсці́ ў
увайсці́ ў стано́вішча чыё
увайсці́ ў гісто́рыю in die Geschíchte éingehen*;
увайсці́ ў сі́лу in Kraft tréten*;
увайсці́ ў мо́ду in Móde kómmen*, módern wérden
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
крэды́тII
1.
доўгачасо́вы крэды́т lángfristiger Kredít;
кароткатэрміно́вы крэды́т kúrzfristiger Kredít;
беспрацэ́нтны крэды́т zínsloser Kredít;
крэды́т пад працэ́нты verzínslicher Kredít;
ільго́тны крэды́т Vórzugskredit
крэды́т з растэрміно́ўкай плацяжу́ Téilzahlungskredit
крэды́т садзе́йнічання StandbyKredit [´stɛndbaĭ-]
спажыве́цкі крэды́т Konsúmkredit
адтэрмінава́ны крэды́т gestúndeter Kredít;
у крэды́т auf Kredít;
ку́пля ў крэды́т Rátenkauf
адкры́ць крэды́т Kredít eröffnen [gewähren];
закры́ць крэды́т den Kredít kündigen;
2.
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
sínken
1) па́даць, апуска́цца; паніжа́цца
2) апуска́цца (пра туман, паветраны шар і да т.п.)
3) ісці́ [апуска́цца] на дно
4) памянша́цца, слабе́ць (пра ўплыў,
5) апуска́цца, па́даць (маральна)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
trust
1)
2) спадзява́ньне
3) трэст -у
4) апе́ка
5) падапе́чны -ага
6) крэды́т -у
1) давяра́ць
2) спадзява́цца, ве́рыць
3) дава́ць, прадава́ць напаве́р
давяра́цца, спадзява́цца
1) даве́рны
2) падапе́чны
•
- breach of trust
- in trust
- on trust
- trust to
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
credit
1) ве́ра
2) паве́р -у, крэ́дыт -у
3)
а) су́ма, запі́саная на прыбы́так
б) пра́вы бок бухга́льтарскае кні́гі
4) вераго́днасьць
5) прызна́ньне
6) то́е, што прыно́сіць го́нар, пахвалу́
7) залічэ́ньне ку́рсу, залі́к -у
1) дава́ць ве́ры, давяра́ць каму́-чаму́
2) крэдытава́ць
3) заліча́ць ву́чню прадме́т або́ курс
4) прыпі́сваць, прызнава́ць
•
- do credit to
- give a person credit for
- on credit
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)