F, f

[ef]

n., pl. F's, f’s

1) шо́стая лі́тара анге́льскага альфабэ́ту

2) найніжэ́йшая шко́льная адзна́ка е́льмі дрэ́нна)

3) Mus. фа о́та)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

auspices

[ˈɔspɪsɪz]

n., pl.

1) спрыя́льныя ўмо́вы, адзна́ка ўда́чы

2) прыкме́ты, прадказа́ньні pl.

3) апе́ка, ахо́ва f.

under the auspices of — пад апе́кай каго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

honorable

[ˈɑ:nərəbəl]

adj.

1) сумле́нны, высакаро́дны

2) пачэ́сны, ганаро́вы

honorable duty — пачэ́сны абавя́зак

Honorable — шано́ўны, паважа́ны, дасто́йны; высокашано́ўны, высокадасто́йны

honorable mention — ганаро́вая ўзнагаро́да або́ адзна́ка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

badge

[bædʒ]

1.

n.

1) адзна́ка, значо́к -ка́ m.

2) Figur. сы́мбаль -ю m.

Chains are a badge of slavery — Кайданы́ — сы́мбаль няво́льніцтва

2.

v.t.

дава́ць адзна́ку; адзнача́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

выда́тна прысл

1. usgezeichnet, hervrragend; glänzend; vrzüglich, vrtrefflich;

2. у знач наз (вышэйшая адзнака) «sehr gut», «usgezeichnet»;

ву́чань атрыма́ў «выда́тна» deSchüler erhelt «sehr gut», «usgezeichnet» (ine Eins – у нямецкіх школах)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

citation

[saɪˈteɪʃən]

n.

1)

а) цыта́та, спасы́лка f.

б) цытава́ньне, спасыла́ньне n.

2) Milit. пахва́льная зга́дка, адзна́ка

3) Law

а) вы́клік у суд

б) паве́стка ў суд, по́зва f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Prädikt

n -s, -e

1) грам. выка́знік

2) адзна́кашколе)

die Prüfung mit dem ~ «gut» blegen — здаць экза́мен на «до́бра»

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пяцёрка ж

1. Fünf f -, -en (тс адзнака) (bis 2000 die höchste Schulnote in Belarus);

2. разм Fünfrubelschein m -(e)s, -e;

3. карт die Fünf;

віно́вая пяцёрка [пяцёрка пік] Pik-Fünf f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адраса́т м (той, каму адрасавана адпраўленне) (Bref)empfänger m -s, -; Adresst m -en, -en;

адраса́т вы́быў (адзнака на пісьме) Empfänger verzgen [nbekannt];

адраса́т не зно́йдзены Adresst ist nicht zu ermtteln, Adresst nbekannt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

C, c

[si:]

n., pl. C's, c’s

1) трэ́цяя лі́тара анге́льскага альфабэ́ту

2) трэ́ці гату́нак

grade C canned fish — ры́бныя кансэ́рвы 3-га гату́нку

3) пасрэ́дна (шко́льная адзна́ка)

4) Mus. до о́та)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)