reflection

[rɪˈflekʃən]

n.

1) адбіцьцё n. (сьвятла́, гу́ку)

2) адлюстрава́ньне n., адбі́так -ку m., во́браз -у m.

You can see your reflection in the mirror — У лю́стры вы ба́чыце сво́й адбі́так

3) ду́маньне, мы́сьленьне, разважа́ньне n.

On reflection, I decided that the plan was too dangerous — До́бра паду́маўшы, я паба́чыў, што плян зана́дта небясьпе́чны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

impress

I [ɪmˈpres]

1.

v.t.

1) рабі́ць ура́жаньне, ура́жваць

2) замацо́ўваць (у па́мяці)

3) адбіва́ць, адціска́ць, штэмплява́ць

4) націска́ць на што

2. [ˈɪmpres]

n.

1) адбі́так -ка m.; знак -у m.

2) штэ́мпель -я m. (адбі́так)

3) ура́жаньне n.

II

1. [ɪmˈpres]

v.t.

1) рэквізава́ць

2) сі́лай, прыму́сам вэрбава́ць (у во́йска)

2.

n.

1) рэквізы́цыя f.

2) прымусо́вая вэрбо́ўка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

indruck

m -s, -drücke

1) ура́жанне

den ~ mchen — рабі́ць уража́нне

2) адбі́так, след

der ~ hftet — ура́жанне застае́цца ў па́мяці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bzug

m -(e)s, -züge

1) ад’е́зд; адступле́нне (войска)

2) сцёк

3) скі́дка, вы́лік

4) спуск (курка)

5) палігр. адбі́так

6) душні́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

stamp

[stæmp]

1.

v.t.

1) ту́паць

to stamp one’s foot in anger — ту́пнуць наго́ю са зло́сьці

2) адбіва́ць, урэ́зваць

His words were stamped on my mind — Яго́ныя сло́вы мо́цна ўрэ́заліся мне ў па́мяць

3) абіва́ць

to stamp the snow from one’s boots — абіва́ць сьнег з бо́таў

4) выбіва́ць узо́ры, на́дпісы

5) ста́віць пяча́тку; штэмплява́ць

6) накле́йваць ма́рку (на ліст)

2.

n.

1) пашто́вая ма́рка

2) штэ́мпель -я m.; пяча́тка f.

3) ту́пат -у m., ту́паньне n.

4) адбі́так -ку m.

Her face bore the stamp of suffering — На е́йным аблі́ччы ляжа́ў адбі́так паку́ты

5) тып, скла́д -у m.

Men of his stamp are rare — Мужчы́ны яго́нага скла́ду трапля́юцца рэ́дка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

proof

[pru:f]

n.

1) до́каз, до́вад -у m.

2) сьве́дчаньне n.

3) выпрабава́ньне n., про́ба f.

to put a theory to the proof — вы́прабаваць тэо́рыю на пра́ктыцы

4) гра́нка f. (адбі́так набра́нага тэ́ксту), карэкту́ра f.

to correct the proofs — пра́віць, рабі́ць карэкту́ру

5) станда́ртная моц алькаго́льных напо́яў, гра́дусы

What proof is this brandy? — Яко́й мо́цы гэ́тае брэ́нды?

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

image

[ˈɪmɪdʒ]

1.

n.

1) дакла́днае падабе́нства, відары́с, во́браз -у m., ко́пія f., адбі́так -ку m. (у лю́стры)

to be the living (spitting) image of someone — быць двайніко́м каго́-н.

2) ста́туя f.; партрэ́т -а m.

3) уя́ва f.

4) во́браз -у m.

to speak in images — гавары́ць во́бразна (яскра́ва, жы́ва)

2.

v.t.

1) малява́ць, перадава́ць

2) адбіва́ць, адлюстро́ўваць

3) уяўля́ць (сабе́)

4) во́бразна апі́сваць

5) сымбалізава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

print

[prɪnt]

1.

v.t.

1) рабі́ць адбі́ткі, адбіва́ць на папе́ры (узо́ры, сло́вы)

2) друкава́ць; выдава́ць дру́кам кні́гі, газэ́ты

3) набіва́ць (матэ́рыю, шпале́ры)

4) піса́ць друкава́нымі лі́тарамі

5) захо́ўваць (-ца) (у па́мяці)

6) Phot. адбіва́ць (зды́мкі)

2.

n.

1) шрыфт -у m.

clear print — выра́зны друк (шрыфт)

2) друкава́ныя выда́ньні, друк -у m.

3) адбі́так -ку, сьлед -у m.

4) зды́мак, зро́блены з нэгаты́ву

5) узо́рыстая ткані́на

summer prints — ле́тнія ўзо́рыстыя матар’я́лы

- in print

- out of print

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

след м

1. (адбітак) Spur f -, -en; Fßspur f, Fß(s)tapfe f -, -n, Fß(s)tpfen m -s, - (нагі);

след ад ко́лаў Rdspur f;

ісці́ па чыіх сляда́х in j-s Fß(s)tapfen trten*;

2. паляўн Fährte f -, -n;

ісці́ па следзе die Fährte verflgen, der Fährte flgen;

згубі́ць след von der Fährte bkommen*;

3. перан Spur f -, -en;

сляды́ старажы́тнай культу́ры die Spren iner lten Kultr;

знайсці́ сляды́ злачы́нства юрыд inem Verbrchen auf die Spur kmmen* [auf der Spur sein];

заме́сці сляды́ die Spren verwschen;

пакі́нуць сляды́ на чым auf etw. (A) bfärben;

па гара́чых след сляда́х auf frscher Fährte [hißer Spur];

зні́кнуць без следу sprlos verschwnden*;

ад яго́ і след прасты́ў er war auf und davn, er ist (längst) über alle Brge; er ist weit weg;

як след wie es sich gehört

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Spur

f -, -en

1) след, адбі́так

iner ~ flgen [nchgehen*], ine ~ verflgen — ісці́ па сле́ду

ine ~ ufnehmen* — напа́сці на след, ісці́ па сле́ду

j-n auf j-s ~ brngen* — наве́сці каго́-н. на чый-н. след

j-m auf der ~ flgen — прасле́даваць каго́-н. па пя́тах, ісці́ сле́дам за кім-н.

auf frscher ~ — па гара́чых сляда́х

lle ~en vertlgen [verwschen] — заме́сці сляды́

j-n von der ~ bbringen* — збіць каго́-н. з то́лку [панталы́ку]

2) чыг. каляц

3) лыжня́

ine ~ lgen — пракла́дваць лыжнр

4) перан. след

kine ~ ! — нічо́га тако́га!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)