звалі́ць
1. úmwerfen* vt; úmrennen* vt (з ног); zu Bóden wérfen* (на зямлю); fällen vt (дрэва)
2. (у адно месца) zusámmenwerfen* vt, áufhäufen vt;
3. (скінуць) hinábwerfen* vt; ábladen* vt (згрузіць);
4. груб, разм ábhauen vi (s);
◊ звалі́ць з сябе́ адка́знасць die Verántwortung von sich (D) ábwälzen [ábschieben*];
звалі́ць віну́ на каго-н j-m die Schuld in die Schúhe schíeben*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
vórgeben
*
I
vt спарт. дава́ць фо́ру, дава́ць напе́рад (фігуру і г.д.)
II
vt
1) засыпа́ць (корм жывёле); падава́ць (на стол)
2) адгаво́рвацца (чым-н.)
er gab vor, er wäre krank — ён удава́ў з сябе́ хво́рага
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
behálten
* vt
1) пакіда́ць (у сябе), захо́ўваць
2) запаміна́ць, па́мятаць
im Áuge ~ — мець на ўва́зе
etw. bei sich (D) ~ — пакіда́ць, захо́ўваць за сабо́й;перан. утаі́ць што-н.
ich hábe es gut ~ — я цвёрда гэ́та по́мню
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
bekénnen
*
1.
vt
1) прызнава́ць, усведамля́ць; прызнава́цца (у чым-н.)
Fárbe ~ — перан. раскры́ць свае́ ка́рты
2.
(sich)
(zu D) прызна́цца (у чым-н.); абвяшча́ць аб сваёй прынале́жнасці (да чаго-н.); абвяшча́ць сябе́ прыхі́льнікам (чаго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
prüfen
1.
vt правяра́ць, выпрабо́ўваць; экзаменава́ць; кантралява́ць
auf Ríchtigkeit ~ — правяра́ць на пра́вільнасць [дакла́днасць]
j-n auf Herz und Níeren ~ — праве́рыць каго́-н. даскана́ла [грунто́ўна]
2.
(sich) правяра́ць само́га сябе́ Prüfer
m -s, -
1) кантралёр, выпрабава́льнік
2) экзамена́тар
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
kétten
1.
vt прыко́ўваць, прывя́зваць; закава́ць у ланцугі́ [кайданы́]
j-n an sich (D) ~ — прыкава́ць каго́-н. да сябе́, звяза́ць чый-н. лёс са сваі́м
2.
(sich)
1) злуча́цца
2) (an A) прывя́звацца (да каго-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Flágge
f -, -n сцяг, флаг
die ~ stréichen* — cпуска́ць флаг [сцяг]; перан. прызна́ць сябе́ перамо́жаным
die ~ híssen — падыма́ць флаг
das Schiff führt die déutsche ~ — карабе́ль плыве́ пад няме́цкім фла́гам [сця́гам]
únter fálscher ~ ségeln — разм. дзе́йнічаць пад чужы́м і́мем
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Máske
f -, -n ма́ска
éine ~ trágen* [vórnehmen*] — быць у ма́сцы (тс. перан.)
die ~ áblegen [von sich wérfen*] — зняць [скі́нуць] з сябе́ ма́ску (тс. перан.)
j-m die ~ vom Gesícht réißen* — перан. сарва́ць ма́ску з каго́-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
shoulder
[ˈʃoʊldər]
1.
n.
1) плячо́ n., плячу́к плечука́ m.
2) лапа́тка f. (у мясно́й ту́шы)
3) узбо́чына f. (даро́гі, аўтастра́ды)
2.
v.i.
1) узва́льваць на пле́чы, абапіра́ць на плячо́
2) браць на сябе́ (адка́знасьць, віну́)
3) прапі́хвацца, праштурхо́ўвацца, праціска́цца
He shouldered his way through the crowd — Ён праці́снуўся праз нато́ўп
•
- Shoulder arms!
- shoulder to shoulder
- turn a cold shoulder
- give a cold shoulder
- shoulders
- straight from the shoulder
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
clutch
I [klʌtʃ]
1.
v.t.
1) хапа́ць
A drowning man will clutch a straw — Калі́ то́пісься, і за сало́міну схо́пісься
2) сьціска́ць, прыціска́ць да сябе́; хапа́ць
He clutched the ball and ran — Ён ухапі́ў мя́чык і пабе́г
2.
v.i.
хапа́цца, чапля́цца
3.
n.
1) хва́тка f., мо́цны сьці́ск; хапа́ньне n.
2) му́фта, счапле́ньне n.
•
- clutches
- in the clutch
II [klʌtʃ]
n.
1) я́йкі для вы́ваду
2) вы́вад -у m. (кураня́таў, гусяня́таў)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)