адарва́ць

1. breißen* vt; bbrechen* vt (галінку, кавалак чаго);

2. (разлучыць) trnnen vt, lslösen vt, auseinnder rißen*;

3. (перашкодзіць займацца чым) lsreißen* vt;

адарва́ць з рука́мі што gerig nach etw. (D) grifen*; sich um etw. (A) rißen*;

адарва́ць ад сябе́ што etw. schwren Hrzens wggeben* [hngeben*, ufgeben*];

вачэ́й не адарва́ць die ugen nicht bwenden können*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)