адарва́ць

1. ábreißen* vt; ábbrechen* vt (галінку, кавалак чаго);

2. (разлучыць) trénnen vt, lóslösen vt, auseinánder réißen*;

3. (перашкодзіць займацца чым) lósreißen* vt;

адарва́ць з рука́мі што gíerig nach etw. (D) gréifen*; sich um etw. (A) réißen*;

адарва́ць ад сябе́ што etw. schwéren Hérzens wéggeben* [híngeben*, áufgeben*];

вачэ́й не адарва́ць die Áugen nicht ábwenden können*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)