Verbum

ні́зкі

1. níedrig; klein;

ні́зк рост kléiner Wuchs;

ні́зкі пакло́н tíefe Verbéugung;

ні́зкі гук tíefer Ton;

2. перан (подлы, ганебны) níederträchtig, níedrig; geméin;

3. (дрэнны) níedrig, schlecht;

ні́зкая я́касць schléchte Qualität;

ні́зкі гату́нак schléchte Sórte

ко́лькасць ж Quantität f -, -en, Ánzahl f -, -en; Ménge f -, -n;

агу́льная ко́лькасць Gesámtmenge f;

перахо́д ко́лькасці ў я́касць філас das Úmschlagen von Quantität in Qualität;

мініма́льная ко́лькасць Míndestmenge f; Mínimum n -s, -ma;

ко́лькасць радко́ў Zéilenzahl f;

ко́лькасць апа́дкаў Níederschlagsmenge f Níederschlagshöhe f

гук м

1. фіз Schall m -(e)s, -e і Schälle;

ху́ткасць гуку Schállgeschwindigkeit f -;

гук вы́стралу der Knall eines Schússes;

2. радыё, муз Ton m -(e)s, Töne;

я́касць гуку Tónqualität f -, -en, Tóngüte f -, -n;

тэмбр гуку Klángfarbe -, -n;

3. фан Laut m -(e)s, -e;

гало́сны гук фан Vokál [vo-] m -(e)s, -e;

зы́чны гук фан Konsonánt m -en, -en

здо́льнасць ж

1. (талент) Begábung f -, -en, Fähigkeit f -, -en (да чаго-н für A);

разумо́выя здо́льнасці géistige Fähigkeiten;

здо́льнасці да му́зыкі Begábung für Musík, musikálische Fähigkeiten;

2. (здатнасць, уменне рабіць што-н) Fähigkeit f -, -en; Geschícklichkeit f -;

3. (стан, якасць) Fähigkeit f -; Vermögen n -s, Kraft f -;

прапускна́я здо́льнасць спец Áufnahmefähigkeit f -; Dúrchlassfähigkeit f; Léistungsfähigkeit f; Kapazität f -;

паглына́льная здо́льнасць спец Áufnahmevermögen n -s

хара́ктар м

1. Charákter [kɑ-] m -s, -tére; Wésen n -s (нораў);

дрэ́нны хара́ктар ein schléchter Charákter;

ця́жкі хара́ктар schwíeriger Charákter;

мець цвёрды хара́ктар charákterfest sein;

чалаве́к з хара́ктарам ein Mensch von [mit] Charákter; ein charáktervoller Mensch;

2. (якасць) Éigenart f -, -en, Charákter [kɑ-] m -s, -tére; Bescháffenheit f - (структура, стан);

хара́ктар мясцо́васці die Éigenart [der Charákter] des Geländes;

◊ вы́трымаць хара́ктар Charákter(festigkeit) zéigen;

гэ́та не ў яго́ хара́ктары das liegt nicht in séinem Charákter

ма́рка ж

1. Márke f -, -n;

пашто́вая ма́рка Bríefmarke f -, -n; Póstwertzeichen n -s, -;

канве́рт з ма́ркай frankíerter Úmschlag;

2. (знак, кляймо) Zéichen n -s, -, Márke f, Stémpel m -s, -;

3. (грашовая адзінка) Mark f -, Márkstück n -(e)s, -e;

няме́цкая ма́рка гіст Déutsche Mark (скар DM);

4. (гатунак, якасць) Márke f -, -n, Sórte f -, -n, Qualität f -, -en;

ма́рка ста́лі Stáhlsorte f -;

віно́ найле́пшай ма́ркі Wein béster Márke [Qualität];

праду́кцыя вышэ́йшай ма́ркі Spítzenerzeugnisse pl;

трыма́ць ма́рку sein Ánsehen hoch hálten*; auf séinen Ruf hálten*