Verbum

elude

[ɪˈlu:d]

v.t.

1) пазьбяга́ць, ухіля́цца; уцяка́ць

2) не выяўля́цца

The cause of cancer has eluded all research — Нія́кім до́сьледам не ўдало́ся вы́явіць прычы́ну ра́ка

aloof

[əˈlu:f]

1.

adv.

здалёк, згары́, збо́ку

to stand aloof (from) — трыма́цца здалёк ад каго́-чаго́; цура́цца, ухіля́цца

2.

adj.

адчу́жаны, адда́лены; неспага́длівы, замкнёны ў сабе́; нетава́рыскі, стры́маны

flee

[fli:]

1.

v., fled, fleeing, v.i.

1) уцяка́ць

2) шука́ць рату́нку

3) ху́тка ляце́ць, не́сьціся

4) прахо́дзіць, пралята́ць

life had fled — жыцьцё праляце́ла; ху́тка міна́ць; спыня́цца; зьніка́ць

2.

v.t.

пазьбяга́ць, ухіля́цца

dodge

[dɑ:dʒ]

1.

v.i.

1) ухіля́цца (ад уда́ру), уніка́ць

2) выкру́чвацца; махлява́ць, хітрава́ць

to dodge a question — вы́круціцца ад адка́зу

2.

n.

1) рапто́ўны рух убо́к

2) informal вы́крут -у m., хі́трыкі pl.

funk

[fʌŋk]

1.

n., informal

1) пярэ́палах -у m., па́ніка f.

2) баязьлі́вец -ўца m., баязьлі́ўка f.

2.

v.t.

1) бая́цца

2) пало́хаць

3) уніка́ць; ухіля́цца

3.

v.i.

стара́цца адыхо́дзіць ад чаго́, выхо́дзіць, выступа́ць

fence

[fens]

1.

n.

1) плот -у m., за́гарадзь f.

2)

а) informal ску́пшчык або́ прадаве́ц кра́дзеных рэ́чаў

б) ме́сца, дзе прадаю́цца кра́дзеныя рэ́чы

3) фэхтава́ньне n.

2.

v.t.

1) абгаро́джваць

2) адгаро́джваць

3) абараня́ць; ахо́ўваць; сьцерагчы́

3.

v.i.

1) фэхтава́ць

2) informal ухіля́цца ад адка́заў у дыску́сіі, пары́раваць

duck

I [dʌk]

n.

ка́чка f.

II [dʌk]

1.

v.i.

1) акуна́цца

2) ху́тка схіля́цца

3) уніка́ць, цішко́м уцяка́ць

to duck behind the building — шу́снуць за буды́нак

2.

v.t.

1) акуна́ць

2) схіля́ць рапто́ўна

She ducked her head — Яна́ рапто́ўна схілі́ла галаву́

3) informal уніка́ць, ухіля́цца

to duck the question — уні́кнуць адка́зу

III [dʌk]

n.

парусі́на f.