Verbum

stíften

vt

1) засно́ўваць

2) ахвярава́ць

3) рабі́ць, твары́ць (дабро), (с)прычыні́ць (зло)

Fríeden ~ — прыміры́ць, заміры́ць

Zwíetracht ~ — се́яць зва́дкі [разла́д]

~ géhen* — vi разм. (крадко́м) уцяка́ць, дава́ць лататы́ [ця́гу]; адві́льваць, ухіля́цца ад рабо́ты