join
[dʒɔɪn]
1.
v.
1) далуча́ць (-ца)
2) злуча́ць (-ца), спалуча́ць (-ца)
The brook joins the river — Руча́й упада́е ў раку́
3) запіса́цца, увайсьці́ (у арганіза́цыю)
to join hands — узя́цца за ру́кі
4) межава́ць з чым
•
- join up
2.
1) ме́сца або́ лі́нія злучэ́ньня; шво n.
2) далучэ́ньне, злучэ́ньне n.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
unite
[juˈnaɪt]
1.
v.t.
1) лучы́ць, злуча́ць; мацава́ць
2) задзіно́чваць, спалуча́ць
Several firms were united to form one company — Не́калькі фі́рмаў злучы́лася, каб утвары́ць адну́ кампа́нію
3) лучы́ць, ядна́ць
to unite a man and a woman in marriage — злучы́ць мужчы́ну й жанчы́ну шлю́бам
2.
v.i.
гуртава́цца; лучы́цца, злуча́цца; задзіно́чвацца, ядна́цца, аб’ядно́ўвацца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
weave
[wi:v]
1.
v.t. wove or (rare) weaved, woven or wove, weaving
1) ткаць; пле́сьці, віць
2) сплята́ць, спалуча́ць
The author wove three plots together into one story — Аўтар злучы́ў тры сюжэ́ты ў адну́ апо́весьць
3) ве́сьці апо́вед
2.
n.
1) тка́ньне n., ткань f.
2) вязь f.
a close weave — густа́я вязь
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
bracket
[ˈbrækɪt]
1.
n.
1) падпо́рка, падста́ўка f.
2) ду́жка f.
3) гру́па, катэго́рыя f.
the lowest income bracket — гру́па з найніжэ́йшымі дахо́дамі
4) кансо́ль f.
2.
v.t.
1) падпіра́ць кансо́ляй
2) браць у ду́жкі
3) спалуча́ць скрэ́пай
4) падво́дзіць пад адну́ катэго́рыю
Don’t brace me with him — Ня ста́ў мяне зь і́м у адну́ катэго́рыю
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
bridge
I [brɪdʒ]
1.
n.
1) мост -у m., масто́к -ка́ m.
2) капіта́нскі масто́к
3) перано́сьсе n.
4) масто́к -ка́ m. (зу́бы)
2.
v.t.
1) спалуча́ць, злуча́ць
to bridge the generations — злучы́ць пакале́ньні
2) будава́ць мост
3) перакро́чваць, пераступа́ць
to bridge over the difficulties — пераадо́лець ця́жкасьці
•
- burn one’s bridges
II [brɪdʒ]
n.
брыдж -у m. (картачная гульня́)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
contact
[ˈkɑ:ntækt]
1.
n.
1) сутыка́ньне n., канта́кт -у m.
to be in contact — сутыка́цца, быць у канта́кце
to come into contact —
а) сутыкну́цца
б) увайсьці́ ў канта́кт
2)
а) су́вязь f., знаёмства n.
б) кары́сныя знаёмствы
в) сувязны́ -о́га m. (асо́ба)
3) Electr.
а) спалучэ́ньне
to make (to break) contact — улучы́ць (вы́лучыць) ток
б) лу́чнік, уключа́льнік -а m. (электры́чны)
2.
adj.
канта́ктны, датыка́льны, сувязны́
3.
v.t.
спалуча́ць, сутыка́ць
4.
v.i.
1) сутыка́цца
2) нала́джваць су́вязь
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
bond
I [bɑ:nd]
1.
n.
1) су́вязь f.; по́вязі pl. only
a bond of friendship — мо́цная сябро́ўская по́вязь
a bond of blood — кро́ўныя по́вязі
2) абліга́цыя f., бо́ны pl. only.
3) піса́нае абавяза́ньне; умо́ва f.
4) паручы́цель -я m., паручы́целька f.
5) вя́жучае рэ́чыва
Cement is the bond in concrete — Цэмэ́нт — вя́жучае рэ́чыва ў бэто́не
2.
v.t.
1) выпуска́ць бо́ны
2) закла́дваць ма́емасьць
3) зьвя́зваць, спалуча́ць
•
- bonds
- in bond
II [bɑ:nd]
n., Archaic
прыго́нны -ага m.; прыго́нная f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
yoke
[joʊk]
1.
n.
1) ярмо́ n.
a yoke of oxen — па́ра запрэ́жаных вало́ў
2) каро́мысел -ла m.
The man carried two buckets on a yoke — чалаве́к нёс два вядры́ на каро́мысьле
3) ге́стка f.
4) Figur. по́вязі pl. (сябро́ўства), су́вязі pl. (кро́ўныя)
5) Figur. пу́ты pl., ако́вы pl., ярмо́ n.
6) Figur. прыгнёт -у m., няво́ля f.
2.
v.t.
1) надзява́ць ярмо́
2) запрага́ць, упрага́ць
3) спалуча́ць, зьядно́ўваць, зьвя́зваць
to be yoked in marriage — быць спалу́чаным шлю́бам
4) паняво́льваць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
associate
[əˈsoʊʃieɪt]
1.
v.t.
1) асацыява́ць, спалуча́ць, злуча́ць (у ду́мках)
2) далуча́цца да су́палкі ці фі́рмы
to be associated with — быць зьвя́заным з кім-чым
Her name is associated with the women’s rights movement — Яе́ імя́ зьвя́занае з жано́чым ру́хам
3) злуча́ць ра́зам; задзіно́чваць, аб’ядно́ўваць, гуртава́ць
2.
v.i.
1) сябрава́ць, ве́сьці знаёмства з кім
2) гуртава́цца, задзіно́чвацца
3. [əˈsoʊʃiət]
adj.
аб’ядна́ны; зьвяза́ны
4.
n.
1) ся́бра -ы m., сябро́ўка f., кале́га -і m., супрацо́ўнік -а m
2) супо́льнік -а m., супо́льніца f.; партнэ́р -а m.
•
- an associate member
- associate editor
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)