спалуча́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. спалуча́ю спалуча́ем
2-я ас. спалуча́еш спалуча́еце
3-я ас. спалуча́е спалуча́юць
Прошлы час
м. спалуча́ў спалуча́лі
ж. спалуча́ла
н. спалуча́ла
Загадны лад
2-я ас. спалуча́й спалуча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час спалуча́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спалуча́ць несов.

1. сочета́ть, соединя́ть;

2. сопряга́ть;

1, 2 см. спалучы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спалуча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да спалучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спалуча́ць, спалучы́ць veréinigen vt, veréinen vt, verbínden* vt;

спалуча́ць тэо́рыю з пра́ктыкай die Theoríe mit der Práxis veréinen [verbínden*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

спалучы́ць, -лучу́, -лу́чыш, -лу́чыць; -лу́чаны; зак.

1. каго-што. Злучыць адно з другім, аб’яднаць.

С. тэорыю з практыкай.

С. фарбы, колеры.

2. каго-што чым. Наладзіць сувязь з кім-, чым-н.

С. рэкі каналам.

|| незак. спалуча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. спалучэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

совокупля́ть несов. спалуча́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сопряга́ть несов., книжн., спец. спалуча́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

соединя́ть несов.

1. злуча́ць;

2. перен. спалуча́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bond​2 [bɒnd] v. (with) звя́зваць, спалуча́ць; быць звя́заным

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

combine​2 [kəmˈbaɪn] v. аб’ядно́ўваць; аб’ядно́ўвацца; спалуча́ць; спалуча́цца; камбінава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)