weave

[wi:v]

1.

v.t. wove or (rare) weaved, woven or wove, weaving

1) ткаць; пле́сьці, віць

2) сплята́ць, спалуча́ць

The author wove three plots together into one story — Аўтар злучы́ў тры сюжэ́ты ў адну́ апо́весьць

3) ве́сьці апо́вед

2.

n.

1) тка́ньне n., ткань f.

2) вязь f.

a close weave — густа́я вязь

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)