Verbum

mar

[mɑ:r]

1.

v.t.

1) псава́ць (вы́гляд); шко́дзіць; збры́джваць, зга́джваць

2) абязьве́чваць, зьняве́чваць

3) псава́ць, разбура́ць, разла́джваць

2.

n.

1) пля́ма на це́ле (рубе́ц пасьля́ ра́ны, радзімая пля́ма і пад.)

2) зага́на f.

shatter

[ˈʃætər]

1.

v.t.

1) разьбіва́ць, растру́шчваць удру́зг (на кава́лачкі, на дру́зачкі)

a stone shattered the window — ка́мень разьбі́ў акно́

2) псава́ць, руйнава́ць (здаро́ўе, нэ́рвы); разьбіва́ць, разбура́ць (надзе́ю)

3) падрыва́ць (даве́р, здаро́ўе і гд)

2.

n.

аско́лак -ка m.

•

- shatters

destroy

[dɪˈstrɔɪ]

v.t.

1) зьнішча́ць; разбура́ць, раскі́дваць

to destroy all hope — разьбі́ць усе́ спадзява́ньні

2) касава́ць

The exceptions do not destroy the authority of the rule — Вы́няткі не касу́юць слу́шнасьці пра́віла

3) забіва́ць

The horse had to be destroyed — Каня́ трэ́ба было́ забі́ць

desolate

[ˈdesələt]

1.

adj.

1) запу́шчаны, занядба́ны, закі́нуты; спусто́шаны

desolate land — спусто́шаная зямля́

2) пакі́нуты, пусты́; нежылы́ (пра дом)

3) само́тны, адзіно́кі, усі́мі пакі́нуты

4) няшча́сны, ва́рты жа́лю

5) змро́чны; цяжкі́, бязра́дасны (жыцьцё)

2.

v.i.

1) спусташа́ць; разбура́ць

2) абязьлю́джваць

3) засмуча́ць, пакіда́ць у адзіно́це, рабі́ць няшча́сным

wreck

[rek]

1.

n.

1) руі́на, разва́ліна f.

2) разбурэ́ньне, зьнішчэ́ньне n.

3) касьця́к -а́ m. (разбу́ранага)

The wrecks of six ships were cast upon the shore — Касьцякі́ шасьцёх разьбі́тых караблёў былі́ вы́кінутыя на бе́раг

2.

v.t.

1) разбура́ць; разва́льваць; зьнішча́ць; руйнава́ць

2) спрычыня́ць ава́рыю, зьнішчэ́ньне; руйнава́ць

break down

а) папсава́цца, злама́цца

The car’s engine broke down — У а́ўце папсава́ўся мато́р

б) разва́льваць; разбура́ць; лама́ць

to break down a wall — развалі́ць сьцяну́

to break down all opposition — злама́ць усю́ апазы́цыю

в) падупада́ць, занепада́ць

His health broke down — Ён заняду́жаў

г) падзялі́ць (на гру́пы), разьдзялі́ць

д) пача́ць пла́каць

е) разьдзялі́цца; расклада́цца (такса́ма хімі́чна)

sap

I [sæp]

n.

1) сок -у m. (у расьлі́нах)

2) Sl. ду́рань -ня m., дуры́ла -ы m. & f.

II [sæp]

1.

v.t. (-pp-)

1) рабі́ць падко́п, разбура́ць падму́рак

2) аслабля́ць, зьнясі́льваць, мардава́ць

The extreme heat sapped our strength — Празьме́рная гарачыня́ зьнясі́ліла нас

3) Milit. капа́ць, падво́дзіць са́пу, траншэ́ю, падко́п

4) капа́ць тунэ́ль

2.

n.

са́па f., падво́джаньне са́пы пад пазы́цыю во́рага

ruin

[ˈru:ɪn]

1.

n.

1) разва́ліна f., руі́ны pl.

The ruins of an ancient castle — Руіны старажы́тнага за́мку

2) згу́ба, загу́ба, пагі́бель f.; упа́дак -ку, заняпа́д -у m.

His enemies planned the duke’s ruin — Во́рагі кня́зя планава́лі яму́ загу́бу

Drinking was his ruin — П’я́нства было́ яго́най згу́бай

3) руі́на f.

The house had gone to ruin — Дом дайшо́ў да ста́ну руі́ны

4) банкру́цтва n.

2.

v.t.

1) даво́дзіць да руі́ны, руйнава́ць; разбура́ць; глумі́ць

2) даво́дзіць да гале́чы, да банкру́цтва

3.

v.i.

руйнава́цца, банкрутава́ць

level

[ˈlevəl]

1.

adj.

1) ро́ўны

a level floor — ро́ўная падло́га

2) гарызанта́льны

3) на тым са́мым узро́ўні

4) адно́лькавы, ро́ўны, адно́лькава ва́жны

to be level in ability — быць адно́лькава здо́льным, мець такі́я са́мыя здо́льнасьці

5) ро́ўны, спако́йны

a level tone — спако́йны тон

6) ураўнава́жаны, разва́жны

a level head — разва́жная галава́

2.

n.

1)

а) пло́ская, гарызанта́льная паве́рхня, ро́ўнядзь f.

б) узро́вень -ўню m.

above sea level — над узро́ўнем мо́ра

2) вышыня́ f. (паво́дкі і пад.)

3) нарматы́ўная ко́лькасьць

cholesterol level — ко́лькасьць халестэры́ну

4) грунтва́га f., ватэрпа́с -а m.

3.

v.

1) разраўно́ўваць; раўня́ць

2) раўня́ць зь зямлёй, разбура́ць дашчэ́нту

3) цэ́ліцца; накіро́ўваць, скіро́ўваць (стрэл, сло́вы)

4) ураўнава́жваць

•

- find one’s level

- level with

- one’s level best

- on the level

- level off