wreck
1) руі́на, разва́ліна
2) разбурэ́ньне, зьнішчэ́ньне
3) касьця́к -а́
1) разбура́ць; разва́льваць; зьнішча́ць; руйнава́ць
2) спрычыня́ць ава́рыю, зьнішчэ́ньне; руйнава́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
wreck
1) руі́на, разва́ліна
2) разбурэ́ньне, зьнішчэ́ньне
3) касьця́к -а́
1) разбура́ць; разва́льваць; зьнішча́ць; руйнава́ць
2) спрычыня́ць ава́рыю, зьнішчэ́ньне; руйнава́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)