wreck

[rek]

1.

n.

1) руі́на, разва́ліна f.

2) разбурэ́ньне, зьнішчэ́ньне n.

3) касьця́к -а́ m. (разбу́ранага)

The wrecks of six ships were cast upon the shore — Касьцякі́ шасьцёх разьбі́тых караблёў былі́ вы́кінутыя на бе́раг

2.

v.t.

1) разбура́ць; разва́льваць; зьнішча́ць; руйнава́ць

2) спрычыня́ць ава́рыю, зьнішчэ́ньне; руйнава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)