arrival

[əˈraɪvəl]

n.

1) прые́зд, прыхо́д -у m., прыбыцьцё n.; надыхо́д -у m.

2) прышэ́лец -ьца m., пры́шлы -ага m.; новапрыбы́лы -ага m.

The new arrival is a boy — Нованаро́джаны — хло́пчык

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

accession

[əkˈseʃən]

n.

1) уступле́ньне n. (на трон), прыхо́д -у m. (да ўла́ды); атрыма́ньне n. (стано́вішча, пра́цы)

2) прыро́ст -у; дада́так -ку, набы́так -ку m.

new library accessions — но́выя набы́ткі бібліятэ́кі

3) до́ступ -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

congregation

[,kɑ:ŋgrɪˈgeɪʃən]

n.

1) зьбіра́ньне n., зыхо́джаньне ў грамаду́

2) збо́рышча n. (людзе́й), сход -у m.; зьезд -у m.

3) Relig. пара́фія f., прыхо́д -у m.; парафія́не, прыхаджа́не pl. only.

4) рэлігі́йнае тава́рыства, супо́лка, кангрэга́цыя f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

расхо́д м.

1. (трата) Áusgabe f -, -n, Áufwand m -(e)s; (спажыванне) Verbráuch m -(e)s;

расхо́д па́ры тэх. Dámpfverbrauch m;

2. мн.:

фін., камерц. расхо́ды (выдаткі) Áusgaben pl, Kósten pl;

накладны́я расхо́ды Únkosten pl, Spésen pl;

гро́шы на кішэ́нныя расхо́ды Táschengeld n -(e)s;

3. бухг. Soll n - і -s, Débet n -s, -s;

прыхо́д і расхо́д Soll und Háben; Éinnahmen und Áusgaben; гл. тс. выдаткі

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

usher

[ˈʌʃər]

1.

n.

1) швэйца́р -а m. (у гатэ́лі, рэстара́не)

2) білецёр -а m., білецёрка f. (у тэа́тры, кіно́, музэ́і)

3) дру́жка -і m. (на вясе́льлі)

2.

v.t.

1) суправаджа́ць, уво́дзіць, право́дзіць

He ushered the visitors to the door — Ён правёў гасьце́й да дзьвярэ́й

2) папярэ́днічаць што каму́-чаму́; апавяшча́ць прыхо́д каго́

to usher in — адкрыва́ць, пачына́ць; папераджа́ць

People get together to usher in the New Year — Лю́дзі зьбіра́юцца ра́зам, каб сустрэ́ць Но́вы Год

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ула́да ж.

1. Macht f -, Mächte, Gewált f -, -en;

паліт. дзяржа́ўная ўла́да Stáatsgewalt f, Stáatsmacht f;

заканада́ўчая ўла́да die gesétzgebende Gewált, Legislatíve [-və] f;

выкана́ўчая ўла́да die vollzíehende Gewált, Exekutívgewalt f;

захапі́ць ула́ду die Macht ergréifen*;

прыйсці́ да ўла́ды zur Macht gelángen; an die Macht [ans Rúder] kómmen*;

прыхо́д да ўла́ды Máchtantritt m -(e)s, -e;

2. часцей мн.:

ула́ды (асобы, надзеленыя ўладай, адміністрацыя) Óbrigkeit f -, -en, Behörde f -, -n;

вайско́выя ўла́ды Militä́rbehörden pl;

акупацы́йныя ўла́ды Besátzungsbehörden pl;

мясцо́выя ўла́ды die lokálen Behörden;

мясцо́выя о́рганы ўла́ды örtliche Máchtorgane;

цэнтра́льная ўла́да Zentrálgewalt f;

грамадзя́нская ўла́да Zivilbehörde [-´vi:l-] f;

наро́дная ўла́да Vólksmacht f;

судо́выя ўла́ды Geríchtsbehörden pl, Geríchtsorgane pl;

3. (права кіраваць паводзінамі і лёсам каго-н.) Macht f;

бацько́ўская ўла́да die Macht der Éltern;

ажыццяўля́ць ула́ду паліт. die Macht áusüben;

вало́даць ула́дай über die Macht verfügen;

надзе́лены ўла́дай mit Máchtbefugnissen áusgestattet, ámtlich bevóllmächtigt;

пазба́віць ула́ды entmáchten vt;

быць пад ула́дай каго-н. únter j-s Gewált stehen*;

ула́снай ула́дай éigenmächtig;

у маёй ула́дзе es liegt in méiner Macht;

перавышэ́нне ўла́ды юрыд. die Überschréitung der Máchtbefugnisse;

ула́да над самі́м сабо́й Sélbstbeherrschung f;

ва ўла́дзе забабо́наў [пры́мхаў] im Bann der Vórurteile

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)