lästern

vi (auf, wider, gegen A) зласло́віць, узво́дзіць паклёп (на каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абгавары́ць, абгаво́рваць

1. (абмеркаваць) bespréchen* vt; beráten* vt; erörtern vt (падрабязна);

2. (узвесці паклёп) bezíchtigen vt; verléumden vt; in üblen Léumund [Verrúf] bríngen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гню́сны

1. (пра паводзіны) schändlich, níederträchtig, geméin;

гню́сная здра́да geméiner Verrát;

гню́сны паклёп geméine [níederträchtige] Verléumdung;

2. (пра выгляд чалавека) gárstig, ábscheulich, schéußlich, ábstoßend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

schwärzen

vt

1) чарні́ць, фарбава́ць у чо́рнае

2) перан. узво́дзіць паклёп (на каго-н.); право́зіць кантраба́ндай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

slander

[ˈslændər]

1.

n.

1) Law ілжы́вае абвінава́чаньне; паклёп -у m.

2) нагаво́ры pl. only, паклёпніцтва n.

2.

v.i.

нагаво́рваць, займа́цца нагаво́рамі, паклёпнічаць

3.

v.t.

абылга́ць, абгавары́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ánwurf

m -(e)s, -würfe

1) буд. тынко́ўка; тынк

2) напа́дкі; хлусня́, паклёп

3) наро́ст, пухлі́на

4) ураста́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

нагавары́ць

1. (сказаць многа чаго-н) zusámmenreden vt; viel dahérreden;

2. перан (узвесці паклёп на каго-н) j-n verléumden;

нагавары́ць тэкст на сту́жку éinen Text auf Band spréchen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

aspersion

[əˈspɜ:rʒən]

n.

1) крапле́ньне (вадо́ю), пы́рсканьне n.

2) паклёп -у m.

You should not cast aspersions upon an innocent man — Ты не павінен кі́даць паклёпы на невінава́тага чалаве́ка

3) паклёпнічаньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Léumund

m -(e)s рэпута́цыя, сла́ва

gú- ter ~ — до́брая рэпута́цыя

j-n in bösen ~ bríngen* — знясла́віць каго́-н., узве́сці паклёп на каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

slur

[slɜ:r]

1.

v.i. (-rr-)

1) невыра́зна вымаўля́ць

to slur one’s words — глыта́ць сло́вы

2) невыра́зна піса́ць, зьліва́ць лі́тары

3) чарні́ць; абража́ць

2.

n.

1) невыра́зная вымо́ва, гук

2) пля́ма (на рэпута́цыі); паклёп -у m., абра́за f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)