foil
I [fɔɪl]
1.
v.t.
1) разла́джваць, зрыва́ць (пля́ны, наме́ры); перашкаджа́ць; адбіва́ць (ата́ку); перамага́ць
2) зьбіва́ць з тро́пу
2.
n.
сьлед зьвяра́
II [fɔɪl]
1.
n.
1) фо́льга f.; станіёль -ю m.
2) фон, які́ падкрасьля́е прыгажо́сьць і́ншага прадме́ту
3) Arch. арна́мэнт у фо́рме лісто́ў
2.
v.t.
пакрыва́ць фо́льгай (шкло для лю́страў)
III [fɔɪl]
n.
шпа́га f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
hop
I [hɑ:p]
1.
v.i. (-pp-)
1) скака́ць на адно́й назе́, падско́кваць
2) скака́ць (як кенгуру́ або́ пту́шкі)
2.
v.t.
1) пераско́кваць
2) informal пералята́ць самалётам (з во́страва на во́страў)
3.
n.
1) скачо́к -ка́ m., падско́к -у m.
2) informal палёт самалётам
3) ско́кі, вечары́нка і та́нцы
II [hɑ:p]
1.
n.
хмель -ю m.
2.
v.i., v.t
зьбіра́ць, зрыва́ць хмель; кла́сьці хмель у пі́ва
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
snatch
[snætʃ]
1.
v.t.
1) хапа́ць, падхо́пліваць
The dog snatched the bone — Саба́ка схапі́ў ко́стку
2) ху́тка здыма́ць, зрыва́ць
He snatched off his hat and bowed — Ён ху́тка зьняў капялю́ш і паклані́ўся
3) Sl. выкрада́ць (чалаве́ка)
2.
n.
1) хапа́ньне, лаўле́ньне n.
to make a snatch at the ball — стара́цца злаві́ць мяч
2) каро́ткі час
to have a snatch of sleep — ко́ратка паспа́ць
3) уры́вак -ўку m.
to hear snatches of conversation — чуць уры́ўкі гу́таркі
4) Sl. выкрада́ньне n. (людзе́й)
•
- by snatches
- in snatches
- snatch at
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
pick
I [pɪk]
1.
v.t.
1) выбіра́ць
2) зрыва́ць (я́блыкі з дрэ́ва); рваць
We pick flowers — Мы рвем кра́скі
3) зьбіра́ць
We pick mushrooms — Зьбіра́ем грыбы́
4) прадзёўбвацьчым-н. во́стрым (зямлю́, скалу́)
5)
а) калупа́ць, выкалу́пваць (напр. зу́бы зубачы́сткай)
б) абгрыза́ць ко́сткі
6) informal абкрада́ць
to pick a purse — скра́сьці з то́рбачкі
to pick one’s brain — вы́карыстаць чыю́сь ве́ду, ідэ́ю
7) ску́бці (ку́рыцу)
8)
а) (at) дзяўбці́ (зе́рне, пра пту́шку), куса́ць мале́нькімі кава́лачкамі без апэты́ту
б) чапля́цца да каго́-чаго́
2.
n.
1) вы́бар -у m.
2) сабра́нае n., збор -у m. (збо́жжа, я́блыкаў)
3) informal найле́пшая ча́стка
•
- pick out
- pick up
II [pɪk]
гл. pickaxe
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
whip
[hwɪp]
1.
v., whipped or whipt, whipping
2.
v.t.
1) удара́ць; біць; лупцава́ць; сьцёбаць, паганя́ць
to whip a horse on — паганя́ць каня́ пу́гай
2)
а) зрыва́ць, зьдзіра́ць зь сябе́
He whipped off his coat — Ён сарва́ў зь сябе́ плашч
б) схапі́ць, накі́нуць на сябе́
She whipped on her robe — Яна́ накі́нула на сябе́ капо́ту
3) узбуджа́ць, уздыма́ць, падахво́чваць
to whip up some enthusiasm — уздыма́ць энтузія́зм
4) зьбіва́ць (я́йка, сьмята́ну)
5) закіда́ць ву́ду
3.
v.i.
шуга́ць
The thief whipped behind a corner and escaped — Зло́дзей шугану́ў за рог і ўцёк
4.
n.
1) пу́га f., бізу́н -а́ m.
2) сьцёбаньне n. (пу́гай, бізуно́м)
3) кіраўні́к парля́мэнцкай фра́кцыі
4) фурма́н -а́ m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
sweep
[swi:p]
1.
v.t. swept, sweeping
1)
а) замята́ць, падмята́ць; ме́сьці
б) чы́сьціць
to sweep a chimney — чы́сьціць ко́мін
2) ме́сьці (пра завіру́ху)
3) зьмята́ць, зрыва́ць, зно́сіць
A flood swept away the bridge — Паво́дка сарва́ла мост
4) цягну́цца па падло́зе (пра до́ўгую суке́нку)
5) ахапля́ць, апано́ўваць
The idea of independence swept the country — Ідэ́я незале́жнасьці ахапі́ла краі́ну
2.
v.i.
распасьціра́цца, цягну́цца
The shore sweeps for miles — Бе́раг ця́гнецца мі́лямі
3.
n.
1) вымята́ньне, падмята́ньне n.
2) паве́ў -ву m.
3) плынь f.
4) узма́х -у m.
He cut the grass with strong sweeps of his scythe — Ён касі́ў траву́ мо́цнымі ўзма́хамі касы́
5) прасто́ра, паласа́ f. (зямлі́)
6) каміна́р -а m.
7) падмята́йла -ы m. & f.
8) во́чап -а m. (кало́дзежнага жураўля́)
9) канчатко́вая перамо́га, по́ўны вы́йгрыш (у спо́рце)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
bréchen
*
1.
vt
1) лама́ць; ірва́ць, зрыва́ць (кветкі)
den Flachs ~ — мяць лён
j-m das Herz ~ — разбі́ць чыё-н. слю́ца, мо́цна засму́ціць каго́-н.
2) паруша́ць (дагавор, маўчанне і г.д.)
sein Wort ~ — пару́шыць, не стрыма́ць сло́ва
3) злама́ць (супраціўленне і г.д.)
éinen Rekórd ~ — пабі́ць рэко́ры́
4) праламля́ць (промні святла)
2.
vi (s)
1) лама́цца, ло́пацца (пра лёд і г.д.)
2) га́снуць (пра позірк), заміра́ць (пра гукі)
3) (h) (mit D) перапыня́ць зно́сіны (з кім-н., з чым-н.)
4) (s) прарыва́цца, урыва́цца
die Sónne brach durch die Wólken — со́нца вы́глянула з-за хмар
3.
(sich)
фіз. праламля́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
réißen*
1. vt
1) рваць, адрыва́ць, зрыва́ць, вырыва́ць, разрыва́ць, раздзіра́ць;
in Fétzen ~ рваць на кава́лкі;
j-n ins Verdérben ~ загубі́ць каго́-н.
2) ту́заць, цягну́ць, то́ргаць, рваць;
éinen Zahn ~ вы́рваць зуб;
es reißt mich [mir] in állen Glíedern у мяне́ баля́ць усе́ ко́сці;
j-n hin und her ~ назаля́ць, дакуча́ць каму́-н., пастая́нна турбава́ць [ту́заць] каго́-н.
3): etw. an sich (A) ~ прысво́іць (сабе́) што-н.;
die Macht an sich ~ захапі́ць ула́ду
2. vi (an D) ту́заць (за што-н.)
2) рва́цца, разрыва́цца;
der Stoff reißt матэ́рыя рве́цца;
mir riss die Gedúld маё цярпе́нне ло́пнула
3. ~, sich
(um A) бі́цца, змага́цца;
sich um die Wáren ~ раскупля́ць тава́ры нарасхва́т
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)