зрыва́ць¹ гл. сарваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зрыва́ць² гл. зрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зрыва́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зрыва́ю зрыва́ем
2-я ас. зрыва́еш зрыва́еце
3-я ас. зрыва́е зрыва́юць
Прошлы час
м. зрыва́ў зрыва́лі
ж. зрыва́ла
н. зрыва́ла
Загадны лад
2-я ас. зрыва́й зрыва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зрыва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зрыва́ць I несов.

1. в разн. знач. срыва́ть; (стаскивать — ещё) сдёргивать; (ветром и т.п. — ещё) сноси́ть;

2. разг. (брать лишнее) срыва́ть; сдира́ть;

3. срыва́ть, вымеща́ть;

4. надрыва́ть, надса́живать;

1-4 см. сарва́ць I

зрыва́ць II несов. (рылом — о животных)

1. срыва́ть;

2. (роя, покрывать рытвинами) изрыва́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зрыва́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да сарваць.

зрыва́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зрыць, зры́ю, зры́еш, зры́е; зры́ты; зак., што.

1. Скапаць, нарабіць ям, калдобін.

Свінні зрылі выган.

Поле, зрытае снарадамі.

2. Рыццём, капаннем знішчыць.

З. узгорак.

|| незак. зрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сарва́ць, -рву́, -рве́ш, -рве́; -рвём, -рвяце́, -рву́ць; -рві́; -рва́ны; зак., што.

1. Рэзкім рухам аддзяліць, зняць, сцягнуць.

С. астру.

С. вароты з завесаў.

Вецер сарваў бялізну з вяроўкі.

С. шапку з галавы.

2. Рэзкім рухам, моцна націснуўшы, сапсаваць (разьбу і пад.).

3. Пашкодзіць здароўе, галасавыя звязкі ад пастаянных празмерных перагрузак.

С. здароўе.

С. голас.

4. перан. Перапыніць ход чаго-н., не даць магчымасці ажыццявіць што-н.

С. графік работы.

С. лекцыю.

С. канцэрт.

5. перан. Атрымаць ад каго-н. у выніку ашуканства, вымагання (разм.).

С. вялікія грошы з каго-н.

6. перан. Са словамі «злосць», «гнеў», «незадавальненне» і пад. ўжыв. ў знач. выказаць, спагнаць злосць, гнеў, незадавальненне на кім-н.

С. злосць на дзецях.

◊

Сарваць галаву каму (разм.) — строга пакараць каго-н.

Сарваць маску з каго — выкрыць каго-н., паказаць сапраўдны твар каго-н.

|| незак. зрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. зрыў, зры́ву, мн. зры́вы, зры́ваў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сдёргивать несов., разг. зрыва́ць; (стаскивать) сця́гваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зрыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зрываць ​1 і зрывацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зрыва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да сарвацца.

2. Зал. да зрываць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)