criminal

[ˈkrɪmɪnəl]

1.

n.

злачы́нец -ца m.

2.

adj.

злачы́нны, крыміна́льны

criminal law — крыміна́льнае пра́ва

criminal action — крыміна́льная спра́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

murderous

[ˈmɜ:rdərəs]

adj.

1) сьмяро́тны, забо́йчы (уда́р)

2) крыважэ́рны

a murderous villain — крыважэ́рны злачы́нец

3) крыва́вы

a murderous riot — крыва́вы бунт

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

obdurate

[ˈɑ:bdʊrət]

adj.

1) упа́рты, заця́ты

an obdurate refusal — упа́ртая адмо́ва

2) чэ́рствы, бязду́шны; заўзя́ты; непапра́ўны

an obdurate criminal — непапра́ўны злачы́нец

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fictitious

[fɪkˈtɪʃəs]

adj.

1) несапра́ўдны, прыду́маны, уя́ўлены, фікты́ўны

2) ашука́нскі, хлусьлі́вы, фальшы́вы, зьме́нены (імя́)

The criminal used a fictitious name — Злачы́нец меў вы́думанае імя́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

закаране́лы

1. éingewurzelt; éingebürgert; éingefleischt (напр. пра звычку, тс. чалавека); hártnäckig;

закаране́лая хваро́ба hártnäckige [verschléppte] Kránkheit;

закаране́лыя забабо́ны éingewurzelte [stárre] Vórurteile;

2. (пра чалавека) verstóckt; hálsstarrig, hártgesotten (разм.);

закаране́лы злачы́нец ein notórischer [verstóckter] Verbrécher

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

juvenile

[ˈdʒu:vənaɪl]

1.

adj.

малады́, юна́цкі, малале́тні

juvenile delinquent — малале́тні злачы́нец, малале́тняя злачы́нка

juvenile books — кні́гі для мо́ладзі

2.

n.

юна́к -а́ m., юна́чка f., падле́так -ка m.

•

- juvenile court

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vile

[vaɪl]

adj.

1) паску́дны

vile weather — паску́днае надво́р’е

a vile smell — непрые́мны, паску́дны пах, смуро́д

2) бры́дкі

vile language — непрысто́йныя сло́вы; ла́янка

3) по́длы, ні́зкі; нікчэ́мны

a vile criminal — нікчэ́мны злачы́нец

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

vicious

[ˈvɪʃəs]

adj.

1) зласьлі́вы

2) ліхі́, немара́льны, грахо́ўны; сапсу́ты

The criminal led a vicious life — Злачы́нец вёў немара́льнае жыцьцё

3) нату́рысты

a vicious horse — нату́рысты конь

4) зага́нны

vicious reasoning — зага́ннае разважа́ньне

5) зье́длівы

6) informal, страшэ́нны

a vicious headache — страшэ́нны галаўны́ боль

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)