obdurate
adj.
1) упа́рты, заця́ты
an obdurate refusal — упа́ртая адмо́ва
2) чэ́рствы, бязду́шны; заўзя́ты; непапра́ўны
an obdurate criminal — непапра́ўны злачы́нец
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)