Verbum

abeyance

n.

часо́вая бязьдзе́йнасьць f., часо́вае неўжыва́ньне n.

The custom was revived after an abeyance of several centuries — Звы́чай быў адно́ўлены пасьля́ не́калькіх стаго́дзьдзяў забыцьця́

•

- in abeyance

usage

n.

1) карыста́ньне, абыхо́джаньне n.

The car has had rough usage — З машы́най абыхо́дзіліся нядба́ла

2) агу́льна прыня́ты звы́чай, звы́чка, умо́ўнасьці, пра́ктыка

3) нарма́льны спо́саб ужыва́ньня мо́вы

guise

n.

1) стыль во́праткі; убо́р -у m., адзе́ньне n.

2) во́нкавы вы́гляд; падабе́нства n.

3) ма́ска f., вы́гляд -у m.

under the guise of friendship — пад вы́глядам пры́язьні

4) Obsol. звы́чай -ю m.

mode

n.

1) спо́саб -у m.

2) Gram. лад -у m.

the indicative (imperative) mode — абве́сны (зага́дны) лад

3) Mus. лад -у m., тана́льнасьць f.

n.

1) мо́да f.

2) звы́чай -ю m.

prevail

v.i.

1) існава́ць, быць распаўсю́джаным або́ агу́льна ўжыва́ным

That custom still prevails — Гэ́ны звы́чай яшчэ́ існу́е

2) пераважа́ць, мець перава́гу

3) перамага́ць; асі́льваць; дасяга́ць мэ́ты

to prevail against one’s foe — перамагчы́ свайго́ во́рага

•

- prevail on

- prevail upon

- prevail with

establish

v.t.

1) засно́ўваць, заклада́ць; нала́джваць

to establish relations — нала́дзіць су́вязі

2) усталёўваць; уво́дзіць, заво́дзіць (пара́дак)

to establish a government — усталява́ць ула́ду

3) адкрыва́ць (прадпрые́мства, ле́карскую пра́ктыку)

4) (oneself) разьмяшча́цца, масьці́цца; уладко́ўвацца; асяля́цца

5) уво́дзіць (звы́чай)

6) даво́дзіць (факт), абгрунто́ўваць