abeyance
n.
часо́вая бязьдзе́йнасьць f., часо́вае неўжыва́ньне n.
The custom was revived after an abeyance of several centuries — Звы́чай быў адно́ўлены пасьля́ не́калькіх стаго́дзьдзяў забыцьця́
•
- in abeyance
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)