assuage

[əˈsweɪdʒ]

v.t.

1) зьмякча́ць, палягча́ць (го́ра, боль)

2) наталя́ць, заспако́йваць, задаво́льваць, суціша́ць

to assuage hunger — суці́шыць го́лад

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прычыні́ць​I (паслужыць прычынай) verúrsachen vt; zúfügen vt;

прычыні́ць шко́ду Scháden zúfügen [ántun*, ánrichten, verúrsachen];

прычыні́ць кло́пат Schereréien máchen [verúrsachen];

прычыні́ць го́ра Kúmmer beréiten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Weh

n -(e)s высок. боль, го́ра, сму́так

das Wohl und das ~ — ра́дасці і няшча́сці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sorrow

[ˈsɔroʊ]

1.

n.

1) сму́так -ку m.; журбо́та, марко́та f., засмучэ́ньне n.; скру́ха f.

with sorrow — са скру́хай, скру́шліва

2) го́ра n., кло́паты pl., паку́та f.

Her sorrows have aged her — Ейнае го́ра й паку́ты саста́рылі яе́

2.

v.i.

1) смуткава́ць, журы́цца па кі́м-чым

2) бедава́ць, тужы́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

affliction

[əˈflɪkʃən]

n.

1) боль -ю m.; згрызо́та, паку́та f.

2) го́ра n., бяда́ f.; няшча́сьце n.

the bread of affliction — го́ркі хлеб

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Kelch

m -(e)s, -e

1) ке́ліх, ку́бак

◊ den bítteren ~ léeren — зазна́ць го́ра

2) бат. падвяно́чак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áusweinen

1.

vt высок. вы́плакаць (гора)

sich (D) die Áugen ~ — вы́плакаць усе́ во́чы

2.

(sich) вы́плакацца, напла́кацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

mítfühlen

1.

vt спачува́ць, мець спачува́нне (да чаго-н.)

2.

vi (D) падзяля́ць (гора і г. д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

уздыхну́ць

1. átmen vi, áufatmen vi;

2. разм (перадыхнуць) áufatmen vi, Átem schöpfen;

3. (з гора і г. д.) séufzen vi;

уздыхну́ць свабо́дна frei áufatmen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wring one’s hands

а) лама́ць ру́кі (ад ро́спачы, го́ра)

б) мо́цна паціска́ць

He wrung his old friend’s hand — Ён мо́цна паці́снуў руку́ свайму́ старо́му ся́бру

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)