articulate

[ɑ:rˈtɪkjələt]

1.

adj.

1) выра́зна вымаўля́ны

articulate speech — выра́зная вымо́ва

2) здо́льны я́сна выка́звацца

3) выра́зны, я́сна вы́казаны

4) кале́нчаты; суста́ўчаты; чле́ністы

The backbone is an articulate structure — Сьпі́нны хрыбе́т ма́е чле́ністую будо́ву

2. [ɑ:rˈtɪkjəleɪt]

v.t.

выра́зна вымаўля́ць

3.

v.i.

выра́зна гавары́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Tádel

m -s, -

1) ганьбава́нне, вымо́ва

sich (D) éinen ~ zúziehen* — заслужы́ць вымо́ву

2) папро́к

j-m éinen ~ gében* [ertéilen] — аб’яві́ць каму́-н. вымо́ву

ihn trifft kein ~ — яго́ няма́ ў чым папракну́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

разно́с м.

1. (пакункаў і г. д.) Áustragen n -s; Zústellen n -s (дастаўка);

2. (разлікаў па кнігах, графах і г. д.) Éintragen n -s;

3. разм. (вымова) strénge Zuréchtweisung; Verwéis m -es, -e, Rüffel m -s, -; тэх.:

разно́с рухавіка́ Überdréhen des Mótors;

4. спод для разносу страў -- у сталоўцы і пад.) Tablétt n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Verwéis

I

m -es, -e заўва́га, вымо́ва

j-m éinen ~ ertéilen [gében*] — аб’яві́ць [зрабі́ць] каму́-н. вымо́ву [заўва́гу]

éinen ~ éinstecken — разм. вы́слухаць заўва́гу

éinen ~ lösen [tílgen] — зняць вымо́ву [заўва́гу]

II

m -es, -e спасы́лка (на арыгі- нал, кнігу і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

slap

[slæp]

1.

n.

1) пляска́ч плескача́ m.

2) стро́гая вымо́ва; рэ́зкая адмо́ва

2.

v.t. (-pp-)

1) ля́паць, шлёпаць, пля́скаць

2) плёскаць

waves slapping against the dock — хва́лі плёскаюць аб док

3.

adv., informal

про́ста; ра́птам

to run slap into the wall — урэ́зацца про́ста ў сьцяну́

•

- slap in the face

- slap on the wrist

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

accent

1. [ˈæksent]

n.

1) на́ціск -у m.

2) вымо́ва f.; акцэ́нт -у m.

He speaks English with a Belarusian accent — Ён гаво́рыць па-анге́льску зь белару́скім акцэ́нтам

2. [ækˈsent]

v.t.

1) вымаўля́ць з на́ціскам

2) ста́віць на́ціскі (на пісьме́, у гу́тарцы)

3) падкрэ́сьліваць

Throughout his speech the President accented the gravity of the situation — На працягу́ свае́ прамо́вы прэзыдэ́нт падкрэ́сьліваў пава́жнасьць сытуа́цыі

•

- accents

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Vórstellung

f -, -en

1) азнаямле́нне, прадстаўле́нне (каго-н.)

die ~ des Kandidáten — знаёмства з кандыда́там (перад выбарамі)

2) уяўле́нне (von D – аб чым-н.), разуме́нне (чаго-н.)

sich (D) éine ~ von etw. (D) máchen — атрыма́ць уяўле́нне аб чым-н.

j-m éine ~ von etw. (D) vermítteln — даць каму́-н. уяўле́нне аб чым-н.

3) тэатр. пака́з, спекта́кль, сеа́нс (кіно)

4) хада́йніцтва, зая́ва

5) пярэ́чанне; pl тс. вымо́ва, напамі́нак

~en erhében* — выстаўля́ць пярэ́чанні каму́-н.

j-m ~en máchen — рабі́ць вымо́ву [заўва́гу] каму́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)