чужы́нец м.

1. Frmdling m -(e)s, -e, Frmde (sub) m -n, -n;

2. (іншаземны вораг) nkömmling m -(e)s, -e; indringling m -(e)s, -e (інтэрвент, захопнік)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Ggner

m -s, -

1) праці́ўнік; во́раг

2) апане́нт

3) спарт. праці́ўнік, сапе́рнік

den ~ bnden* — блакі́раваць праці́ўніка

den ~ rmpeln — штурха́ць сапе́рніка

den ~ mgehen* — абыйсці́ [абве́сці] праці́ўніка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

adversary

[ˈædvərseri]

1.

n., pl. -saries

1) супраці́ўнік -а, во́рагm.

2) спабо́рнік, супе́рнік -а m.

Who is our adversary in this week’s soccer game? — Хто бу́дзе на́шым спабо́рнікам у футбо́льнай гульні́ на гэ́тым ты́дні?

2.

adj.

варо́жы, непрыя́зны, антаганісты́чны

The hearings are not to be adversary in character — Слу́ханьні не паві́нны мець варо́жы хара́ктар

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

prostrate

[ˈprɑ:streɪt]

1.

v.t.

1) валі́ць, кі́даць да ног, паніжа́ць, прыніжа́ць

2) прыво́дзіць да зьнямо́гі, мардава́ць, зьнясі́льваць

Sickness often prostrates people — Хваро́ба ча́ста зьнясі́львае людзе́й

2.

v.i.

1) па́даць ні́цма

2) зьнемага́ць; стра́чваць сі́лы, слабе́ць, дахо́дзіць да зьнямо́гі

3.

adj.

1) які́ ляжы́ць ні́цма

2) зва́лены, зьнямо́жаны, зьнясі́лены (хваро́бай)

3) бясьсі́льны, перамо́жаны

a prostrate enemy — перамо́жаны во́раг

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вы́паліць

1. verbrnnen* vt, usbrennen* vt; inäschern vt (ператварыць у попел);

со́нца вы́паліла траву́ die Snne hat das Gras usgebrannt;

во́раг вы́паліў вёску der Feind lgte das Dorf in Schutt und sche;

2. (у печы) (in)hizen vt;

3. (цэглу і г. д.) brnnen* vt;

4. разм. (выстраліць) inen Schuss bgeben* [bfeuern]; перан. (сказаць) herusplatzen vi (s) (што-н. mit D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кро́ўны

1. (пра сваяцтва) гл. крэўны;

2. (вельмі блізкі) nhestehend; nnig;

3. (пра жывёл) (rin)rssig, Rsse-, Vllblut-;

кро́ўны конь Rssepferd n -es, -e, Vllblut n -(e)s, Vllblüter m -s, -;

4. (надзённы):

кро́ўны інтарэ́с vitles [vi-] [r¦eigenstes] Intersse;

кро́ўны во́раг Tdfeind m -es, -e;

кро́ўная кры́ўда tödliche Belidigung;

кро́ўная по́мста Bltrache f -;

кро́ўныя гро́шы разм. suer verdentes Geld;

кро́ўная по́вязь die Bnde des Bltes

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

deadly

[ˈdedli]

1.

adj. -lier, -liest

1) сьмяро́тны, фата́льны

a deadly wound (disease) — сьмяро́тная ра́на (хваро́ба).

2) сьмяро́тны, сьмяртэ́льны

deadly paleness — сьмяртэ́льная бле́днасьць

3) заця́ты да сьме́рці, страшэ́нны

a deadly enemy — сьмяро́тны во́раг

4) informal скра́йне напру́жаны, стра́шны

in deadly haste — у стра́шным пасьпе́ху

2.

adv.

1) як сьмерць

deadly pale — бле́дны, як сьмерць

2) як нежывы́

3) надзвы́чай, скра́йне

deadly dull — скра́йне ну́дны

- a deadly sin

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

shell

[ʃel]

1.

n.

1)

а) ра́кавінка f. (сьлімака́, ву́стрыцы)

б) па́нцыр -а m.а́ка, кра́ба, чарапа́хі)

2) шкарлу́піна f. (арэ́ха, я́йка)

3) гільза патро́на, патро́н -а m.

4) снара́д -а m., грана́та f.

2.

v.t.

1) лу́шчыць (струкі́ гаро́ху, арэ́хі)

2) абіра́ць е́рне кукуру́зы)

to shell grain (in a mill) — шатрава́ць жы́та (у млыне́).

3) абстрэ́льваць (снара́дамі)

The enemy shelled the town — Во́раг абстрэ́льваў го́рад артылеры́йскім агнём

- shell out

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bitter

[ˈbɪtər]

1.

adj.

1) го́ркі

2) балю́чы; по́ўны го́рычы

a bitter loss — балю́чая стра́та

bitter tears — го́ркія сьлёзы

a bitter cry — душаразьдзіра́льны крык

3) рэ́зкі, во́стры; прані́зьлівы, лю́ты

bitter words — рэ́зкія сло́вы

a bitter wind — прані́зьлівы ве́цер

4) заўзя́ты; лю́ты, заця́ты

a bitter quarrel — заўзя́тая сва́рка

bitter enemy — заця́ты во́раг

2.

n.

1) го́ркае n.; го́рыч f.

2) го́ркі лек (напр. хіні́н)

3) го́ркі смак

4) esp. Brit. го́ркае цёмнае пі́ва

3.

v.t.

1) рабі́ць го́ркім

2) Figur. атру́чваць (не́каму жыцьцё)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

attack

[əˈtæk]

1.

v.t.

1) напада́ць, атакава́ць

to attack an enemy — напа́сьці на во́рага

2) энэргі́чна бра́цца за што

to attack a task — шчы́ра ўзя́цца за спра́ву; нава́львацца (на е́жу), накіда́цца

3) апано́ўваць, напада́ць

Locusts attacked the crops — На пасе́вы напа́ла саранча́

4) напада́ць, крытыкава́ць

2.

v.i.

напада́ць

The enemy attacked at dawn — Во́раг напа́ў на сьвіта́ньні

3.

n.

1) ата́ка f.; наступле́ньне n., напа́д -у m.

2) пры́ступ -у m., прыпа́дак -ку m. (хваро́бы, зло́сьці)

3) напа́сьць f.; напа́дкі pl. only

to be under violent attack — быць прадме́там гвалто́ўнай напа́сьці, напа́дак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)