adversary

[ˈædvərseri]

1.

n., pl. -saries

1) супраці́ўнік -а, во́раг -а m.

2) спабо́рнік, супе́рнік -а m.

Who is our adversary in this week’s soccer game? — Хто бу́дзе на́шым спабо́рнікам у футбо́льнай гульні́ на гэ́тым ты́дні?

2.

adj.

варо́жы, непрыя́зны, антаганісты́чны

The hearings are not to be adversary in character — Слу́ханьні не паві́нны мець варо́жы хара́ктар

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)