адступі́цца
1. (аддаліцца) zurücktreten* vi (s);
2. перан. разм. (адмовіцца) ábweichen* vi (s), ábkommen* vi (s), ábgehen* vi (s) (ад чаго-н. von D)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
уступа́ць, уступі́цьI разм. (адмовіцца ад чаго-н, саступіць) ábtreten* vt, überlássen* vt; éinräumen vt;
уступа́ць першынство́ j-m den Vórtritt lássen*; j-m den Vórzug gében*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Gewóhnheit
f -, -en прывы́чка, звы́чка; звы́чай
aus ~ — па прывы́чцы
zur ~ wérden — стаць прывы́чкай [звы́чкай]
von séiner ~ ábgehen* — адмо́віцца ад сваёй прывы́чкі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
verwéigern
vt адмаўля́ць (у чым-н.); адхіля́ць (просьбу)
éinen Beféhl ~ — вайск. не падпара́дкавацца зага́ду
jéde Ántwort ~ — адмо́віцца адка́зваць (на пытанні)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
zurückstehen
* vi (s) адстава́ць, саступа́ць
wir wérden wohl ~ müssen* — нам, напэўна, [ма́быць, му́сіць] пры́йдзецца [давядзе́цца] яшчэ́ пачака́ць; нам, напэўна, пры́йдзецца [давядзе́цца] адмо́віцца ад чаго́-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
repudiate
[rɪˈpju:dieɪt]
v.t.
1) не прызнава́ць чаго́-н.; адкіда́ць
to repudiate a doctrine — адкі́нуць дактры́ну
2) адмаўля́цца прызна́ць або́ заплаці́ць
to repudiate a debt — адмо́віцца заплаці́ць доўг
3) вырака́цца
to repudiate a son — вы́рачыся сы́на
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
flunk
[flʌŋk]
1.
v.t., informal
1) правалі́ць, ня здаць экза́мэн
2) правалі́ць, паста́віць незадавальня́ючую адзна́ку
2.
v.i.
1) правалі́цца на экза́мэне, ня здаць экза́мэн
2) зда́цца, адступі́ць; адмо́віцца
3.
n.
права́л -у m., няўда́ча f.
•
- flunk out
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Vórhaben
n -s, - наме́р, заду́ма, прае́кт
sein ~ áusführen — ажыццяві́ць свой наме́р
j-n von séinem ~ ábbringen* — адгавары́ць каго́-н. ад яго́ наме́ру
von éinem ~ ábstehen* — адмо́віцца ад наме́ру
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
устрыма́цца, устры́млівацца
1. sich enthálten* (ад чаго-н. G); entságen vi (ад чаго-н. D); sich mäßigen, Ábstand néhmen* (ад чаго-н. von D);
устрыма́цца пры галасава́нні sich der Stímme enthálten*;
2. разм. (адмовіцца ад прапановы) ábsagen vi, áblehnen vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
áufgeben
* vt
1) задава́ць (урок)
2) здава́ць (багаж)
3) адмаўля́цца (ад чаго-н.)
das Amt ~ — адмо́віцца ад паса́ды
die Hóffnung ~ — стра́ціць надзе́ю
4) спарт. падава́ць (валейбол); шахм. прайгра́ць, здава́ць па́ртыю
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)