адмо́віцца, -мо́ўлюся, -мо́вішся, -мо́віцца; зак.
1. Не згадзіцца, не пажадаць зрабіць што-н., не захацець прызнаць, прыняць што-н.
А. ад даручэння.
А. ад дапамогі.
2. Парваць сувязі з роднымі, блізкімі; адрачыся.
А. ад бацькоў.
3. Не прызнаць за сваё, не пацвердзіць чаго-н.; перастаць трымацца чаго-н., адступіцца ад чаго-н.
А. ад сваіх поглядаў.
|| незак. адмаўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.
|| наз. адмо́ва, -ы, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
адмо́віцца (ад чаго) сов.
1. отказа́ться; отре́чься; (уступить — ещё) поступи́ться (чем);
а. ад но́вай паса́ды — отказа́ться от но́вой до́лжности;
а. ад падару́нка — отказа́ться от пода́рка;
а. ад асабі́стай вы́гады — отказа́ться от ли́чной вы́годы, поступи́ться ли́чной вы́годой;
2. (от родных, знакомых и т.п.) отказа́ться, отре́чься;
а. ад сваі́х ро́дных — отказа́ться (отре́чься) от свои́х родны́х;
3. (от слов, обещаний) отказа́ться, отре́чься, отпере́ться;
а. ад сваі́х паказа́нняў — отказа́ться (отре́чься, отпере́ться) от свои́х показа́ний
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
адмо́віцца, ‑моўлюся, ‑мовішся, ‑мовіцца; заг. адмоўся; зак.
1. Не згадзіцца рабіць што‑н.; выказаць сваю нязгоду займацца чым‑н. Пасля сканчэння акадэміі Зіну і Ніну хацелі пакінуць у аспірантуры, але яны катэгарычна адмовіліся. Гурскі. Дзед Талаш і Нупрэй мелі ўсе падставы адмовіцца на сённяшні дзень ад разведкі мястэчка. Колас. // Не прыняць чаго‑н., адхіліць. Адмовіцца ад падарунка. □ [Дзед:] — А пра вас, малых, дык і гаварыць няма чаго, — ад салодкага вы ніколі не адмовіцеся. Рылько.
2. Парваць сувязі з роднымі, блізкімі; адрачыся. Але Паддубны не можа адмовіцца ад Ганны, адштурхнуць яе ад сябе, панесці цяжкую рану гэтаму блізкаму і дарагому чалавеку. Хромчанка.
3. Не прызнаць за сваё, не пацвердзіць чаго‑н. Адмовіцца ад сваіх абяцанняў. Адмовіцца ад подпісу. // Перастаць трымацца чаго‑н.; адступіцца ад чаго‑н. Адмовіцца ад веры. Адмовіцца ад сваіх поглядаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
адмаўля́цца гл. адмовіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
наадрэ́з, прысл.
Рашуча, катэгарычна.
Адмовіцца н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
адмо́ва, -ы, ж.
1. гл. адмовіцца, адмовіць.
2. Тое, што і адмаўленне (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
отреши́ться вы́зваліцца; адмо́віцца;
отреши́ться от мы́сли о чём-л. вы́зваліцца (адмо́віцца) ад ду́мкі аб чым-не́будзь.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Адкі́нуцца ’адмовіцца’ (Некр.). Магчыма, калька з польск. odrzucić, тады зваротная форма пад уплывам адмовіцца. Параўн. польск. zarzut і бел. закід.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
паступі́цца, -уплю́ся, -у́пішся, -у́піцца; зак., чым.
Добраахвотна ўступаючы, адмовіцца ад чаго-н.
П. асабістымі інтарэсамі.
|| незак. паступа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)