declination

[,deklɪˈneɪʃən]

n.

1) нахі́л -у m.; схіл, спад -у m., адхіле́ньне n.

2) ве́тлівая адмо́ва

3) дэкліна́цыя f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Áberkennung

f -, -en

1) аспрэ́чванне; адмо́ва (у чым-н.)

2) пазбаўле́нне (якіх-н. правоў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

obdurate

[ˈɑ:bdʊrət]

adj.

1) упа́рты, заця́ты

an obdurate refusal — упа́ртая адмо́ва

2) чэ́рствы, бязду́шны; заўзя́ты; непапра́ўны

an obdurate criminal — непапра́ўны злачы́нец

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ábfertigung

f -, -en

1) адпраўле́нне, адсы́лка

2) абслуго́ўванне (пакупніка)

3) разм. выправа́джванне, адмо́ва

◊ séine ~ erhálten* — атрыма́ць наганя́й [прачуха́нку]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

denial

[dɪˈnaɪəl]

n.

1) пярэ́чаньне, адмаўле́ньне n., адмо́ва f.

2) абвяржэ́ньне n.

3) вырачэ́ньне n.

Peter’s denial of Christ — Пятро́ва вырачэ́ньне Хрыста́; адмаўле́ньне ад асабі́стых выго́даў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

repulse

[rɪˈpʌls]

1.

v.t.

1) адбіва́ць, адганя́ць

2) адмаўля́цца прыня́ць, адкіда́ць

to repulse the plan — адкі́нуць плян

2.

n.

1) адпо́р -у m.

2) адмо́ва f., адкіда́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Rückzieher

m -s

1) адмо́ва, адрачэ́нне ад чаго́-н., адыхо́д;

éinen ~ máchen адступа́цца, падава́цца наза́д, адрака́цца

2) уда́р праз сябе́ (футбол)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ábkehr

f -

1) адмо́ва; адыхо́д (ад веры, перакананняў)

zur ~ von etw. (D) áuffordern — закліка́ць да адмо́вы (ад чаго-н.)

2) адхіле́нне, ухіле́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

surrender

[səˈrendər]

1.

n.

здава́ньне n., зда́ча, адмо́ва, састу́пка f.; капітуля́цыя f.

2.

v.t.

1) здава́ць

2) адмаўля́цца, саступа́ць

3.

v.i.

здава́цца, капітулява́ць; аддава́цца чаму́

to surrender oneself to grief — адда́цца журбе́, го́ру

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dissent

[dɪˈsent]

1.

v.i.

1) разыхо́дзіцца ў пагля́дах, не пагаджа́цца

2) не падпарадко́ўвацца пра́вілам паліты́чнага ла́ду або́ рэлі́гіі

2.

n.

1) разыхо́джаньні ў пагля́дах, нязго́да f.

2) адмо́ва паліты́чнага ла́ду або́ рэлі́гіі; дысыдэ́нцтва n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)