answer
[ˈænsər]
1.
n.
1) адка́з -у m.
2) Math. разьвя́зка f., рашэ́ньне n.
answer to a problem — разьвя́зка зада́чы
3) рэа́кцыя f.
A nod was her only answer — Ківо́к галавы́ быў е́йным адзі́ным адка́зам
2.
v.t.
1) адка́зваць
to answer one’s question — адказа́ць каму́ на пыта́ньне
2) адгука́цца
а) to answer the door — адчыні́ць дзьве́ры (на стук)
б) to answer the phone — адказа́ць па тэлефо́не
to answer the call — адгукну́цца на кліч
3) адпавяда́ць (патрэ́бам, вымо́гам), быць адпаве́дным
to answer the purpose — адпавяда́ць мэ́це
3.
v.i.
1) адка́зваць, адгука́цца
He will not answer — Ён не адкажа
2) не́сьці адка́знасьць, быць адка́зным
to answer for a crime — не́сьці адка́знасьць за злачы́нства
to answer for one’s safety — быць адка́зным за не́чую бясьпе́ку
•
- answer back
- know all the answers
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
item
[ˈaɪtəm]
1.
n.
1) прадме́т -у m.; рэч f.
The list contains ten items — У сьпі́се дзе́сяць прадме́таў
2) пункт -у m.; пара́граф -у m., арты́кул -у m. (раху́нку, расхо́ду); пыта́ньне n. (у пара́дку дня); ну́мар (прагра́мы)
to answer a letter item by item — адка́зваць на ліст па пу́нктах
3) газэ́тная за́цемка, навіна́, ве́стка f., паведамле́ньне n.
2.
v.t.
запі́сваць па пу́нктах або́ прадме́тах
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
return
[rɪˈtɜ:rn]
1.
v.i.
варо́чацца, вярта́цца
He will return this summer — Ён ве́рнецца сёлета ўле́тку
2.
v.t.
1) варо́чаць, вярта́ць, адсыла́ць наза́д, аддава́ць наза́д (напр. доўг)
Return that book to the library — Вярні́ ту́ю кні́гу ў бібліятэ́ку
2) дава́ць (прыбы́так)
3) афіцы́йна паведамля́ць, абвяшча́ць
The jury returned a verdict of guilty — Суд прысяжны́х абвясьці́ў прысу́д: вінава́ты
4) адка́зваць
“No!” — he returned crossly — “Не!” — адказа́ў ён зло́сна
to return in kind — адка́зваць тым са́мым
3.
n.
1) вярта́ньне n., зваро́т, паваро́т -у m. (куды́)
2) вярта́ньне n., зваро́т -у m. (до́ўгу)
3) адпла́та f.
a poor return for kindness — мала́я адпла́та за дабрыню́
4) справазда́ча, дэкляра́цыя f.
income tax return — пада́ткавая дэкляра́цыя
election returns — да́дзеныя галасава́ньня, вы́бараў
5) адка́з -у m.
4.
adj.
1) зваро́тны
return ticket — зваро́тны біле́т
2) паўто́рны
a return performance — паўто́рны пака́з
•
- a return game
- in return
- returns
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
уро́кI м.
1. Stúnde f -, -n, Únterrichtsstunde f;
дава́ць уро́кі Stúnden gében*; Únterricht ertéilen [gében*];
2. (заданне) Áufgabe f -, -n, Schúlaufgabe f, Háusaufgabe f;
рабі́ць уро́кі die Áufgaben [Háusaufgaben, Schúlaufgaben] máchen;
адка́зваць уро́к die Áufgabe hérsagen;
3. перан. Léhre f -, -en; Beléhrung f;
гэ́та бу́дзе [паслу́жыць] табе ўро́кам das wird dir éine Léhre sein;
атрыма́ць до́бры ўро́к gehörig Léhrgeld záhlen;
уро́к не пайшоў яму́ на кары́сць er hat nichts zúgelernt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
dánken
vi
1) (j-m für etw. a) дзя́каваць (каму-н. за што-н.)
dánke! — дзя́куй
déine Mühe dankt dir níemand — ніхто́ не ацэ́ніць твае́ намага́нні
j-m, éiner Sáche (D) ~ — быць абавя́заным каму́-н., чаму́-н.
2) адка́зваць (на прывітанне, запрашэнне)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
entgéhen
* vi (s) (D) бе́гчы, уцяка́ць (ад каго-н., чаго-н.); пазбяга́ць (каго-н., чаго-н.)
das entgíng mir — гэ́та я прапусці́ў, гэ́тага я не заўва́жыў
sich (D) étwas ~ lássen* — прапусці́ць што-н.
sich (D) etw. nicht ~ lássen — не адка́зваць сабе́ ў чым-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
counter
I [ˈkaʊntər]
n.
1) прыла́вак -ўка m.
2) буфэ́тная сто́йка, буфэ́тны прыла́вак
II [ˈkaʊntər]
n.
1) лічы́льнік -а m. (асо́ба)
2) лічы́льнік, лі́чнік -а m. (апара́т)
III [ˈkaʊntər]
1.
adv.
наза́д; у адваро́тным кіру́нку; насупро́ць
2.
adj.
супрацьле́глы, адваро́тны; зусім ро́зны
3.
v.t.
1) супрацьста́віць
2) адка́зваць (на ўда́р)
4.
v.i.
1) супярэ́чыць, выступа́ць супро́ць, разьбіва́ць до́вады
2) адбіва́ць уда́р
5.
n.
1) проціле́глае, адваро́тнае n.
2) адбіцьцё ўда́ру, сустрэ́чны ўда́р
3) за́днік -а m. (бо́та, чараві́ка)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Fólge
f -, -n
1) вы́нік, рэзульта́т
die ~n trágen* — адка́зваць за вы́нікі
zur ~ háben — пацягну́ць за сабо́ю, мець вы́нікам
~ léisten — слу́хацца, падпарадко́ўвацца
in der ~ — надале́й, у дале́йшым
2) вы́вад, высно́ва, заключэ́нне
~n aus (D) zíehen* — рабі́ць высно́вы з чаго́-н.
3) паслядо́ўнасць
4) рад, се́рыя, том
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
пе́радII прыназ.
1. vor (A на пыт. «куды?», D на пыт. «дзе?»);
ён спыні́ўся пе́рад дзвяры́ма er blieb vor der Tür stehen;
пакладзі́ гэ́та пе́рад дзвяры́ма leg(e) es vor die Tür;
2. (да пачатку чаго-н.) vor (D);
пе́рад пача́ткам заня́ткаў vor Begínn des Únterrichts;
пе́рад ядо́й vor dem Éssen;
пе́рад усі́м vor állem;
быць вінава́тым пе́рад кім-н. j-m gégenüber schúldig sein;
доўг пе́рад радзі́май die Pflicht der Héimat gégenüber;
адка́зваць пе́рад зако́нам sich vor Gerícht verántworten (müssen)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
háften
1.
vi
1) (an D) прыліпа́ць, прыстава́ць
2) (in D) вя́знуць, засяда́ць; мо́цна сядзе́ць (у чым-н.)
im Gedächtnis ~ — заста́цца ў па́мяці, запо́мніцца
2.
vi (für A) адка́зваць, быць адка́зным, не́сці адка́знасць (за каго-н., што-н.); руча́цца (за каго-н., што-н.), гарантава́ць (што-н.)
~ bléiben* — (an D) наліпа́ць (на што-н.); перан. застава́цца ў па́мяці, запо́мніцца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)