credit
[ˈkredət]
1.
n.
1) ве́ра f., даве́р -у m.
to give credit to something — даць ве́ры не́чаму, паве́рыць
2) паве́р -у, крэ́дыт -у m.; доўг, даўгу́ m.
3)
а) су́ма, запі́саная на прыбы́так
б) пра́вы бок бухга́льтарскае кні́гі
4) вераго́днасьць f.; до́брая рэпута́цыя, до́брае імя́
a citizen of credit — грамадзя́нін з до́брай рэпута́цыяй
5) прызна́ньне n.
She gets no credit for her work — Яна́ ня ма́е прызна́ньня за сваю́ пра́цу
6) то́е, што прыно́сіць го́нар, пахвалу́
The boy is a credit to his family — Хло́пчык — го́нар яго́нае сям’і
7) залічэ́ньне ку́рсу, залі́к -у m., залі́чаны прадме́т
2.
v.t.
1) дава́ць ве́ры, давяра́ць каму́-чаму́
2) крэдытава́ць
3) заліча́ць ву́чню прадме́т або́ курс
4) прыпі́сваць, прызнава́ць
•
- do credit to
- give a person credit for
- on credit
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
think
[Өɪŋk]
v., thought, thinking
1) мы́сьліць; ду́маць
You must learn to think clearly — Вы му́сіце навучы́цца я́сна мы́сьліць
2) ду́маць, ма́рыць
He thinks of nothing but sports — Ён ні аб чым ня ду́мае, як то́лькі аб спо́рце
3) ду́маць, уважа́ць; меркава́ць
Do what you think fit — Рабі́ так, як уважа́еш патрэ́бным
4) уяўля́ць
You can’t think how surprised I was — Ты ня мо́жаш сабе́ ўяві́ць, як я быў зьдзі́ўлены
5) ду́маць, разважа́ць
I must think before answering — Я му́шу паду́маць пе́рад тым, як даць адка́з
6) прыпаміна́іць, прыга́дваць
I can’t think of his name — Я не магу́ прыгада́ць яго́нае імя́
7) спадзява́цца
I did not think to find you here — Я не спадзява́ўся сустрэ́ць цябе́ тут
•
- think better of
- think out
- think over
- think twice
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
вы́пусціць
1. hináuslassen* vt (у напрамку ад таго, хто гаворыць); heráuslassen* vt (у напрамку да таго, хто гаворыць);
вы́пусціць з рук fállen lássen*; aus den Händen gléiten lássen* (тс перан)
2. фін (пазыку і г. д) in Úmlauf sétzen, emittíeren vt; áusgeben* vt;
вы́пусціць тава́ры на ры́нак Wáren auf den Markt bríngen*;
3. эк (даць прадукцыю) produzíeren vt; hérstellen vt; líefern vt; heráusbringen* vt;
4. (з навучальнай установы) das Ábgangszeugnis áusstellen (каго-н D);
вы́пусціць спецыялі́стаў Fáchleute áusbilden;
5. (вызваліць) fréilassen* аддз vt; auf fréien Fuß sétzen;
6. (выдаць) heráusgeben* vt;
вы́пусціць газе́ту die Zéitung heráusgeben*;
◊ вы́пусціць кіпцюры́ die Krállen zéigen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ключ м
1. Schlüssel m -s, -; тэх га́ечны ключ (verstéllbarer) Schráubenschlüssel m;
тарцо́вы ключ Stéckschlüssel m;
кансе́рвавы ключ Dósenöffner m -s, -, Büchsenöffner m;
замыка́ць на ключ verschlíeßen* vt, zúschließen* vt;
2. перан Schlüssel m;
даць ключ да разуме́ння den Schlüssel zum Verständnis líefern;
3. (да шыфру) Schlüssel m;
4. муз Schlüssel m, Nótenschlüssel m;
скрыпі́чны ключ Violínschlüssel [vi-] m, G-Schlüssel m;
басо́вы ключ Bássschlüssel m, F-Schlüssel m;
ключ настро́йшчыка Stímmhammer m -s, -;
5. радыё Táste f -, -n; эл Schálter m -s, -;
ключ Мо́рзэ Mórsetaste f;
перада́ча ключо́м Tástfunk m -(e)s, -e;
авары́йны ключ Nótschalter m -s, -
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Rúhe
f -
1) спако́й; нерухо́масць; тэх. нерабо́чы стан;
ímmer mit der ~! цішэ́й!;
lássen Sie mich in ~! пакі́ньце мяне́ ў спако́і!;
sich nicht aus der ~ bríngen lássen* захава́ць спако́й;
sich (D) kéine ~ gönnen не ве́даць спако́ю;
zur ~ kómmen* адпачы́ць, мець пярэ́дых;
j-n in ~ lássen* даць спако́й каму́-н., адчапі́цца ад каго́-н.
2) адпачы́нак, сон;
sich zur ~ begében* кла́сціся спаць
3) цішыня́, ціш; пара́дак;
~! ці́ха!, спако́йна! ~ hálten*! захо́ўвайце цішынр!
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Löffel
m -s, -
1) лы́жка
2) тэх. коўш (экскаватара)
3) ву́ха (зайца, труса)
séine ~ spítzen — разм. навастры́ць ву́шы, насцеражы́цца
◊ mit éinem sílbernen [góldenen] ~ im Mund gebóren sein — пахо́дзіць з забяспе́чанай сям’і́; перан. нарадзі́цца пад шчаслі́вай зо́ркай
die Wéisheit mit ~n gegéssen [gefréssen] háben — іран. лічы́ць сябе́ на́дта разу́мным
j-n über den ~ barbíeren — абдуры́ць каго́-н.
eins hínter die ~ bekómmen* — атрыма́ць наганя́й
j-m ein paar hínter die ~ háuen — даць каму́-н. апляву́ху
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
verstéhen
*
1.
vt
1) разуме́ць, ця́міць, ке́міць
j-m etw. zu ~ gében* — даць зразуме́ць каму́-н. што-н.
2) уме́ць (што-н. рабіць), разбіра́цца (у чым-н.)
von éiner Sáche nichts ~ — не ця́міць нічо́га ў спра́ве
er verstéht es, gut zu málen — ён уме́е до́бра малява́ць
verstéht er viel von Musík? — ён ду́жа разбіра́ецца ў му́зыцы?
2.
(sich)
1) разуме́ць адзі́н аднаго́, знахо́дзіць агу́льную мо́ву, паразуме́цца
2)
es verstéht sich von selbst — само́ сабо́й зразуме́ла
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Staub
m -(e)s, рэдка pl -e i Stäube
1) пыл
2) прах
zu ~ wérden — паме́рці; пайсці́ [рассы́пацца] пра́хам
◊ j-n in den ~ tréten* — змяша́ць каго́-н. з гра́ззю
j-n, etw. in den ~ zíehen* — знясла́віць каго́-н., што-н.
vor j-m im ~ líegen* — валя́цца ў каго́-н. у нага́х
sich aus dem ~e máchen — разм. непрыкме́тна ўцячы, даць лататы́ [ця́гу]
j-m ~ in die Áugen stréuen [blásen*] — ≅ пуска́ць каму́-н. пыл у во́чы
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
уяўле́нне н
1. (стварэнне ў думках вобраза, фантазія) Éinbildungskraft f -, -kräfte, Phantasíe [Fantasíe] f -, -sí¦en;
жыво́е уяўле́нне éine lébhafte [rége] Éinbildungskraft [Phantasíe];
2. (разуменне, веданне, заснаванае на досведзе) Vórstellung f -, -en, Áuffassung f -, -en; Begríff m -(e)s, -e, Kénntnis f -, -se;
мець выра́знае уяўле́нне аб чым-н éine kláre Vórstellung von etw. (D) háben; über etw (A) im Bílde sein (быць у курсе спраў);
мець цьмя́нае уяўле́нне аб чым-н éinen verschwómmenen Begríff [éine únklare Vórstellung] von etw. (D) háben;
не мець нія́кага уяўле́ння аб чым-н kéine (blásse) Áhnung von etw. (D) háben;
даць уяўле́нне пра што-н éinen Begríff [éine Vórstellung] von etw. (D) vermítteln;
3. (фальшывае меркаванне) Éinbildung f -, -en, ein Trúgbild der Phantasíe
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
старт м
1. Start m -(e)s -s;
даць старт das Stártzeichen gében*, stárten lássen*;
выхо́дзіць на старт an den Start géhen*;
2. ав, касм Start m, Ábflug m -(e)s, -flüge, Ábfahrt f -, Ábgang m -(e)s, Áufflug m -(e)s, Áufstieg m -(e)s;
старт касмі́чнага карабля́ der Start éines Ráumschiffes;
гато́вы да старту flúgreif, flúgbereit;
3. (месца) Start m, Stártplatz m -es, -plätze; (лінія) Stártlini¦e f -, -n;
4. спарт Start m;
высо́кі стартт hóher Start;
ні́зкі стартт tíefer Start;
вы́йсці на стартт an den Start géhen*;
на стартт! (каманда) auf die Plätze!;
вы́руліць на стартт ав zum Start róllen;
гато́вы да стартту ав stártberteit, stártklar
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)