Verbum

Staub

m -(e)s, рэдка pl -e i Stäube

1) пыл

2) прах

zu ~ wérden — паме́рці; пайсці́ [рассы́пацца] пра́хам

◊ j-n in den ~ tréten* — змяша́ць каго́-н. з гра́ззю

j-n, etw. in den ~ zíehen* — знясла́віць каго́-н., што-н.

vor j-m im ~ líegen* — валя́цца ў каго́-н. у нага́х

sich aus dem ~e máchen — разм. непрыкме́тна ўцячы, даць лататы́ [ця́гу]

j-m ~ in die Áugen stréuen [blásen*] — ≅ пуска́ць каму́-н. пыл у во́чы