Verbum

кро́пка ж.

1. Punkt m -es, -e;

кро́пка перасячэ́ння Schníttpunkt m;

агнява́я кро́пка вайск. Féuernest n -es, -er;

гандлёвая кро́пка Verkáufsstelle f -, -n;

2. грам. Punkt m;

кро́пка з ко́скай Stríchpunkt m, Semikólon n -s, -s; (па)ста́віць кро́пку éinen Punkt máchen;

папа́сці ў кро́пку den Nágel auf den Kopf tréffen*; ins Schwárze tréffen*;

кро́пка ў кро́пку genáu; háargenau;

ста́віць кро́пку над «і» перан. das Tüpfelchen aufs «i» setzen;

кро́пка! (канец) nun aber Schluss (damít)!, Púnktum!;

на гэ́тым мо́жна было́ б паста́віць кро́пку hierbéi könnte man es bewénden lássen

пот м. фізіял., тс. перан. Schweiß m -es;

хало́дны пот kálter Schweiß;

абліва́ючыся потам schwéißgebadet, schwéißbedeckt, schwéißtriefend;

вы́церці пот з тва́ру sich den Schweiß von der Stirn wíschen;

кро́плі поту вы́ступілі ў яго́ на ілбе́ der Schweiß stand ihm auf der Stirn, der Schweiß trat ihm auf die Stirn;

яго́ кі́нула ў пот er geriet [kam] in Schwítzen;

◊

у по́це чала́ свайго́ im Schwéiße séines [íhres, méines і г. д.] Ángesicht(e)s;

ён атрыма́ў гэ́та потам і крывёю das hat ihn viel Schweißgekóstet;

увагна́ць у пот ins Schwítzen bríngen*

драць

1. (раздзяляць на часткі) réißen* vt, zerréißen* vt; zerfétzen vt;

2. (адрываць) ábreißen* vt;

3. (выдзіраць) (her)áusreißen* vt; áusraufen vt;

4. (церці на тарцы) réiben* vt;

5. разм. (выклікаць непрыемнае адчуванне):

драць у го́рле im Hals krátzen;

6. перан., разм. (дорага браць) übertéuern vt;

драць працэ́нты zu viel Zínsen verlángen;

◊

драць го́рла sich (D) die Kéhle wund schréien*, aus vóllem Hálse schréien*;

драць з каго-н. ску́ру j-n schínden* [plágen, áusplündern];

драць нос die Náse hoch trágen*, hóchnäsig sein;

маро́з па ску́ры дзярэ́ es überlä́uft mich kalt

залажы́ць разм.

1. (пакласці куды-н.) légen vt; stécken vt (засунуць); verlégen vt (згубіць);

залажы́ць ру́кі за спі́ну die Hände auf dem Rücken verschränken;

2. (закласці) áusfüllen vt (дзіркі); verstópfen vt (заканапаціць);

залажы́ць акно́ цэ́глай ein Fénster zúmauern;

3. (загрувасціць) verstéllen vt; verlégen vt;

4. (аддаць у заклад) versétzen vt, verpfänden vt;

5. (будынак) gründen, den Grúndstein légen (zu D);

залажы́ць фунда́мент [падму́рак] den Grund légen (zu D) (тс. перан.);

6. вайск. залажы́ць мі́ннае по́ле ein Mínenfeld ánlegen;

7. безас.:

залажы́ла гру́дзі die Brust ist belégt;

◊

залажы́ць за каўне́р [га́льштук] eins [éinen] hínter die Bínde gíeßen*; éinen hében*

запа́с м.

1. Vórrat m -(e)s, -räte (чаго-н. an D);

запа́сы харчава́ння Lébensmittelvorräte pl;

2. (наяўны стан) Bestánd m -(e)s, -stände;

авары́йны запа́с Nótvorrat m;

3. перан. Schatz m -es, Schätze;

запа́с слоў Wórtschatz m;

запа́с ве́даў Kénntnisse pl;

запа́с ча́су Zéitreserve [-və] f -, -n;

4. кравец. Éinschlag m -(e)s, -schläge;

5. вайск. Resérve [-və] f -, -n;

звальня́ць у запа́с вайск. in die Resérve versétzen;

◊

мець у запа́се vórrätig háben;

на запа́с auf Vórrat; für álle Fälle (на усялякі выпадак);

◊

хто жыве́ без запа́су, той гі́не без ча́су ≅ Vórsorge verhütet Náchsorge