áufgehen
* vi (s)
1) узыхо́дзіць (пра сонца)
2) падыма́цца
der Vórhang geht auf — засло́на падыма́ецца
ein stárker Wind geht auf — падыма́ецца мо́цны ве́цер
3) адчыня́цца, адкрыва́цца (тс. перан.)
die Áugen gíngen mir auf — у мяне́ адкры́ліся во́чы, я зразуме́ў
4) мед. прарва́цца (пра нарыў); адкрыва́цца (пра рану)
5) распуска́цца (пра пупышкі)
6) развя́звацца, распо́рвацца, расшпі́львацца
7) матэм. дзялі́цца
8) быць захо́пленым (чым-н. – in D)
in der Árbeit ~ — з галаво́й акуну́цца ў пра́цу [рабо́ту]
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)