Verbum

мэ́та ж Ziel n -(e)s, -e; Zweck m -s, -e; Éndziel n (канчатковая);

мэ́та пае́здкі Réiseziel n;

з яко́й мэ́тай? zu wélchem Zweck?, wozú?;

з мэ́тай mit dem Zweck, zwecks (G), um … (+inf з zu);

у мі́рных мэ́тах für fríedliche Zwécke;

мець за мэ́ту zum Ziel háben; hínzielen vi;

імкну́цца да мэ́ты zum Ziel strében; auf ein Zíel zústeuern;

ста́віць сабе́ за мэ́ту sich (D) das [zum] Ziel stécken [sétzen], sich (D) zur Áufgabe máchen

даро́га ж

1. Weg m -(e)s, -e; Stráße f -, -n;

аўтамабі́льная даро́га Áutostraße f Áutobahn f -, -en (аўтамагістраль);

го́рная даро́га Gebírgsstraße f;

грунтава́я даро́га únbefestigte Stráße, Natúrstraße f;

палява́я [прасёлачная] даро́га Féldweg m;

2. (для перавозкі грузаў або пасажыраў) Bahn f -, -en;

кана́тная даро́га Séilbahn f, Dráhtseilbahn f;

вузкакале́йная даро́га Schmálspurbahn f, Kléinbahn f;

падве́сная даро́га Hängebahn f, Schwébebahn f;

3. (падарожжа) Réise f -, -n;

далёкая даро́га éine wéite Réise; ein wéiter Weg;

вы́правіцца ў даро́гу sich auf den Weg máchen [begében*]

4. (напрамак руху) Weg m -(e)s, -e;

◊ вы́йсці на даро́гу den Weg beschréiten*;

вы́весці на шыро́кую даро́гу auf éine bréite Bahn führen;

прабі́ць сабе́ даро́гу sich (D) den [éinen] Weg báhnen [frei máchen];

ісці́ сваёй даро́гай séinen (éigenen) Weg géhen*;

стаць упо́перак даро́гі j-m im Wége stehen*, j-m in die Quére kómmen*;

туды́ яму́ і даро́га! разм das geschíeht ihm recht!; das hat er (auch) verdíent!;

пракла́дваць сабе́ даро́гу sich (D) éinen Weg báhnen

прабі́цца

1. dúrchdringen* vi; dúrchschimmern vi, schímmern vi (цераз што-н durch A) (аб промні і г. д.); sich dúrchhauen*, sich dúrchschlagen* (вайск);

прабі́цца праз нато́ўп sich durch die Ménge drängen; sich (D) den [éinen, séinen] Weg durch die Ménge báhnen;

2. перан sich dúrchsetzen; sich (D) Bahn bréchen* (пракласці сабе дарогу); sich (D) Géltung verscháffen (дамагчыся прызнання);

3. разм (прамучыцца над чым-н) sich (áb)plágen, sich ábrackern (mit D);

4. (пра расліны) (áuf) spríeßen* vi (s), heráuskommen* vi (s)

упэ́ўненасць ж

1. (перакананасць) Überzéugung f -;

вы́казаць упэ́ўненасць у чым-н séiner Überzéugung Áusdruck gében*, séine Überzéugung zum Áusdruck bríngen*;

2. (вера, адчуванне пэўнасці) Gewíssheit f -, -en; Sícherheit f -; Zúversicht f -;

упэ́ўненасць у сваі́х сі́лах das Vertráuen auf die éigenen Kräfte;

упэ́ўненасць у сабе́ Sélbstvertrauen n -s, Sélbstsicherheit f -;

упэ́ўненасць у за́ўтрашнім дні gesícherte Zúkunft;

упэ́ўненасць у перамо́зе Síegeszuversicht f;

з упэ́ўненасцю sícher, zúversichtlich, vóller Überzéugung [Zúversicht];

сцвярджа́ць што-н з упэ́ўненасцю etw. mit áller Gewíssheit beháupten

зада́ча ж

1. Áufgabe f -, -n; Problém n -s, -e;

баява́я зада́ча вайск Geféchtsaufgabe f, Kámpfauftrag m -(e)s, -träge;

гало́ўная [асно́ўная] зада́ча Háuptaufgabe f;

спецыя́льная зада́ча Sónderaufgabe f;

паста́віць сабе́ зада́чу sich (D) éine Áufgabe stéllen;

пе́рад намі паўста́ла зада́ча uns ist die Áufgabe erwáchsen;

рашы́ць [вы́канаць] зада́чу éine Áufgabe lösen, éinen Áuftrag erfüllen;

спра́віцца з зада́чай éine Áufgabe bewältigen [méistern], éiner Áufgabe gerécht wérden;

2. матэм Áufgabe f -, -n;

арыфметы́чная зада́ча Réchenaufgabe f;

рашы́ць [развяза́ць] зада́чу éine Áufgabe lösen