Verbum

méistern

vi

1) майстрава́ць, вырабля́ць

2) авало́дваць (чым-н.)

Schwíerigkeiten ~ — пераадо́льваць ця́жкасці

sein Fach ~ — авало́даць спецыя́льнасцю

séine Zúnge ~ — разм. трыма́ць язы́к за зуба́мі, прыкусі́ць язы́к

díchthalten

* аддз. vi разм. маўча́ць, трыма́ць язы́к за зуба́мі; захо́ўваць канспіра́цыю

Klöppel

n -s, -

1) язы́к [слю́ца] звана́

2) каклю́шка (для пляцення карункаў)

Zúngenfertigkeit

f -, -en уме́нне до́бра гавары́ць; разм. языка́тасць, гаварлі́васць, спрыт на язы́к

Zúnge

f -, -n

1) анат. язы́к

mit der ~ ánstoßen* — шапялцвіць

sich (D) in die ~ béißen* — прыкусі́ць язы́к (тс. перан.)

j-m die ~ lösen — развяза́ць язы́к каму́-н.

séiner ~ fréien Lauf lássen* — распусці́ць язы́к

j-m das Wort von der ~ néhmen* — прадугада́ць, вы́значыць напе́рад чыю́-н. ду́мку

es brennt ihm auf der ~ — у яго́ язы́к свярбі́ць (паведаміць што-н.)

das Wort schwebt mir auf der ~, ich hábe das Wort auf der ~ — у мяне́ сло́ва кру́ціцца на языку́

mir hängt die ~ zum Hálse heráus — я паміра́ю ад сма́гі

2) язы́к (як характарыстыка ўласцівасцей чалавека)

éine böse ~ háben — быць злым на язы́к

3) язычо́к (чаравіка, трубы аргана)

4) тэх. спускавы́ кручо́к, ла́пка

5) стрэ́лка (вагаў)

◊ das Herz auf der ~ trágen* — быць шчы́рым [адкры́тым]

sich (D) die ~ verbrénnen* — прагавары́цца, збалбатну́ць лі́шняе

Múndwerk

разм.

ein gútes [geläufiges] ~ háben — мець до́бра падве́шаны язы́к, не ле́зці па сло́ва ў кішэ́нь