валту́зіць

1. (тармасіць) zérren vt, zúpfen vt;

2. разм. (турбаваць) stören vt; j-m kéine Rúhe lássen*; j-m zúsetzen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

harass

[həˈræs]

v.t.

1) трыво́жыць; дапяка́ць, дайма́ць (во́рага), назаля́ць безупы́ннымі, ча́стымі напа́дамі

2) дакуча́ць, назаля́ць, му́чыць, турбава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cumber

[ˈkʌmbər]

1.

v.t.

1) абцяжа́рваць; турбава́ць

2) заміна́ць, перашкаджа́ць

2.

n.

замі́нка, перашко́да f.; цяжа́р -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

непако́іць

1. (хваляваць) be¦únruhigen vt; j-m Sórgen máchen;

гэ́та мяне́ непако́іць das macht mir Sórgen;

2. (турбаваць, непакоіць) stören vt; úngelegen [zur únrechten Zeit] kómmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ску́бці

1. zúpfen vt (сена, шчацінне і г. д.); rúpfen vt (траву, шэрсць); zérren vt (бараду);

2. перан. (турбаваць) nécken vt, stören vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

beúnruhigen

1.

vt турбава́ць

2.

(sich)

(wegen G, über A) трыво́жыцца, непако́іцца (пра што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

afflict

[əˈflɪkt]

v.t.

спрычыня́ць боль, му́чыць; засмуча́ць, непако́іць; турбава́ць; гры́зьці

The pangs of conscience afflicted him — Яго́ му́чылі дако́ры сумле́ньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

inconvenience

[,ɪnkənˈvi:niəns]

1.

n.

1) невыго́да, нязру́чнасьць f.

2) кло́пат -у m., турбо́та f.

2.

v.t.

спрычыня́ць каму́ невыго́ду; турбава́ць, перашкаджа́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

навалі́ць

1. áufhäufen vt; áuftürmen vt (нагрувасціць); zusámmenwerfen* vt (накідаць);

2. (абцяжарваць, турбаваць) áufbürden vt, áufladen* vt (на каго-н. D);

навалі́ла шмат сне́гу es ist viel Schnee gefállen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

annoy

[əˈnɔɪ]

v.t.

1) злава́ць, раздражня́ць

it annoys me — Гэ́та мяне́ раздражня́е

to be annoyed — быць раззлава́ным, незадаво́леным, злава́цца

2) турбава́ць; дакуча́ць, назаля́ць, дапяка́ць; дадзява́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)