непако́іць

1. (хваляваць) be¦únruhigen vt; j-m Sórgen máchen;

гэ́та мяне́ непако́іць das macht mir Sórgen;

2. (турбаваць, непакоіць) stören vt; úngelegen [zur únrechten Zeit] kómmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)