aptitude

[ˈæptɪtu:d]

n.

1) натура́льная схі́льнасьць, та́лентm.; зда́тнасьць f.

2) здо́льнасьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dowry

[ˈdaʊri]

n., pl. -ries

1) паса́г -у m.

2) прыро́джаныя здо́льнасьці, тале́нтm.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Gbe

f -, -n

1) дар, падару́нак

ine mlde ~ — мі́ласць, мі́ласціна

~n spnden — дава́ць мі́ласціну

2) здо́льнасць, та́лент; дар

die ~ der Rde — та́лент прамо́ўцы

3) да́ча, до́за; прыём (лекаў)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Talnt

n -s, -e та́лент, здо́льнасць

ngeborenes ~ — прыро́джанае дарава́нне

rwüchsiges ~ — самаро́дак (аб таленавітым чалавеку)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

talent

[ˈtælənt]

n.

1) та́лентm., здо́льнасьці pl.

a talent for music — здо́льнасьці да му́зыкі

2) чалаве́к з та́лентам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

born

[bɔrn]

1.

adj.

1) наро́джаны

2) прыро́джаны (тале́нт, паэ́т), прыро́дны

a born poet — прыро́джаны паэ́т

2.

v., p.p. of bear

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

flair

[fler]

n.

1) то́нкае адчува́ньне, чуцьцё n.; нюх -у m. (і ў жывёлы)

2) зда́тнасьць, здо́льнасьць f., нахі́л -у m.

artistic flair — маста́цкае чуцьцё; прыро́джаны та́лент, зда́тнасьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ability

[əˈbɪləti]

n., pl. -ties

1) здо́льнасьць, зда́тнасьць f.

the ability to think clearly — здо́льнасьць я́сна ду́маць

2) уме́льства n., та́лентm.

ability of a carpenter — сталя́рскае уме́льства

- abilities

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gift

[gɪft]

1.

n.

1) падару́нак -ка m., дар -у m.

2) здо́льнасьць f., та́лентm., дар -у m.

a gift of painting — здо́льнасьць малява́ць

2.

v.t.

1) дары́ць; дарава́ць

2) дары́ць, абдо́рваць (напр. малады́х)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pretend

[prɪˈtend]

v.

1) удава́ць; прыкі́двацца; рабі́ць вы́гляд

She pretends to like you — Яна́ ро́біць вы́гляд, што ты ёй падаба́есься

He pretended illness — Ён прыкі́нуўся хво́рым

2) мець прэтэ́нзію на што

3) (to) прэтэндава́ць (на паса́д, ула́ду, та́лент)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)