адыгра́ць

1. гл. адыграцца 1;

2. (скончыць іграць) áufhören zu spíelen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wind up in

апыну́цца, ско́нчыць

He wound up in jail — Ён ско́нчыў у турме́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

палюбо́ўна прысл. gütlich, im Gúten;

ско́нчыць спра́ву палюбо́ўна éine Sáche güttlich [im Gúten] erlédigen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адпе́ць

1. (скончыць спяваць) áufhören zu síngen;

2. царк. die Tótenmesse lésen* [zelebríeren]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

take one’s life in one’s hands

а) ско́нчыць жыцьцё самагу́бствам

б) пайсьці́ на вялі́кую ры́зыку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

давары́ць

1. gar [fértig] kóchen (да гатоўнасці);

2. das Kóchen beénd(ig)en (скончыць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дачаса́ць​I (скончыць часанне) das Kämmen beénden; mit dem Kämmen fértig wérden (тэкст.)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адпі́ць

1. (крыху) níppen vi, ábtrinken* vt

2. (скончыць піць) áufhören zu trínken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

адпла́каць

1. (скончыць плакаць) áufhören zu wéinen;

2. (праплакаць пэўны час) etw. éinige Zeit bewéinen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wégwerfen

*

1.

vt выкі́дваць, адкі́дваць

das Lében ~ — ско́нчыць жыццё самагу́бствам; марнава́ць жыццё

2.

(sich) уніжа́цца, прыніжа́ць сваю го́днасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)