debris, débris

[dəˈbri:]

n.

1) абло́мкі, руі́ны pl.; друз -у m.

2) Geol. абло́мкі паро́даў, нано́сная паро́да; дэтры́т -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

расчы́сціць, расчышча́ць säubern vt, (uf)räumen vt; entrümpeln vt (ад хломазду); enttrümmern vt (руіны); lchten vt, (us)rden vt (лес);

расчы́сціць шлях den Weg frilegen аддз. vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

bankrupt

[ˈbæŋkrʌpt]

1.

n.

1) банкру́т -а m., неплатаздо́льны даўжні́к

2) ідэ́йны банкру́т

2.

adj.

неплатаздо́льны; няздо́льны спла́чваць свае́ даўгі́, збанкрутава́ны

3.

v.t.

даво́дзіць да банкру́цтва, да матэрыя́льнае руі́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

brink

[brɪŋk]

n.

1) бе́раг -у m., край -ю m., краёчак -ка m. (стро́мы, прадо́ньня)

the brink of the cliff — край ска́лы

2) Figur. мяжа́ f.

on the brink of ruin — на мяжы́ руі́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ashes

1) по́пел -у m.

hot ashes — пры́сак -у m.

2) це́ла нябо́жчыка, аста́нкі, парэ́шткі pl. only; тло n., прах -у m.; пыл -у m.

to turn to dust and ashes — рассы́пацца ў пыл, спарахне́ць

3) руі́ны pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verge

[vɜ:rdʒ]

1.

n.

1) край -ю m.; мяжа́ f.

to be on the verge of ruin — быць на мяжы́ руі́ны

to be on the verge of tears — быць блі́зкім да пла́чу

2) рубе́ж -яжа́ m.

2.

v.i.

быць на краі́; межава́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

steep

I [sti:p]

1.

adj.

1) стро́мкі, стро́мы

steep bank — стро́мкі бе́раг ракі́

steep slope — стро́ма f.

2) завысо́кі

a steep price — празьме́рна высо́кая цана́

2.

n.

стро́ма f.

II [sti:p]

1.

v.t.

мачы́ць; насто́йваць; зава́рваць

2.

v.i.

1) мо́кнуць (у чым), зава́рвацца; насто́йвацца; наця́гваць (пра гарба́ту, зёлкі)

2) паглыбля́цца, акуна́цца

ruins steeped in gloom — руі́ны патана́лі ў це́мры

3.

n.

мачэ́ньне, насто́йваньне n.

- steeped in

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

snken

* vi(s)

1) па́даць, апуска́цца; паніжа́цца

den Kopf ~ lssen* — апусці́ць галаву́; паве́сіць галаву́, па́даць ду́хам

in hnmacht ~ — млець, тра́ціць прыто́мнасць

den Mut ~ lssen* — па́даць ду́хам

die Stadt sank in Trümmer [in sche] — го́рад ператварыўся ў руі́ны

er ist in miner chtung gesnken — ён паў у маі́х вача́х

2) апуска́цца (пра туман, паветраны шар і да т.п.)

die Snne sinkt — со́нца захо́дзіць

3) ісці́ [апуска́цца] на дно

4) памянша́цца, слабе́ць (пра ўплыў, давер і г.д.)

5) апуска́цца, па́даць (маральна)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)