brink
n.
1) бе́раг -у m., край -ю m., краёчак -ка m. (стро́мы, прадо́ньня)
the brink of the cliff — край ска́лы
2) Figur. мяжа́ f.
on the brink of ruin — на мяжы́ руі́ны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)