засма́глы, засмя́глы

1. (які высах, перасох) vertrócknet, áusgetrocknet, áusgedörrt;

2. (перасохлы – пра губы, рот) ríssig, áufgeplatzt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Mucks

m -es гл. Muck;

kéinen ~ ságen — не смець [не адва́жвацца] адкры́ць рот

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кляп м Knébel m -s, -;

засу́нуць каму-н у рот кляп j-n knébeln, j-m das Maul stópfen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

áufsperren

vt

1) адчыня́ць, разна́сцежваць

2) разм. разяўля́ць (рот)

3) вытрэ́шчваць, вылу́пліваць (вочы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gape

[geɪp]

1.

v.i.

1) шыро́ка раскрыва́цца, шыро́ка разява́ць рот; пазяха́ць

2) глядзе́ць, разя́віўшы рот ад зьдзіўле́ньня

3) (for) шука́ць, мо́цна хаце́ць чаго́

2.

n.

1) дзі́рка, адту́ліна, зе́ўра f.

2) разяўля́ньне n., пазяха́ньне n., по́зех -у m.

3) зьдзі́ўлены по́зірк

4) пра́га f. (ве́даў), хаце́ньне n.

•

- gapes

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

yap

[jæp]

1.

n.

1) брэх -у m., га́ўканьне, ця́ўканьне n.

2) Sl. рот -а m.

2.

v.i.

1) га́ўкаць, ця́ўкаць

2) Sl. балбата́ць, лапата́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gurgle

[ˈgɜ:rgəl]

1.

v.i.

1) бу́лькаць; цурча́ць, журча́ць (пра ваду́)

2) бурката́ць

The baby gurgled happily — Немаўля́тка ве́села бурката́ла

3) паласка́ць рот

2.

n.

бу́льканьне, цурчэ́ньне вады́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

jaws

1) рот -у m.; па́шча, зя́па f.

2) Tech. захва́т -а m., заціска́ч -а́ m., кля́мар -ра m.

3) цясьні́на f. (у гара́х), ву́зкі ўвахо́д у далі́ну

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

parch

[pɑ:rtʃ]

v.

1) лёгка падсма́жваць, пра́жыць (ячме́нь, кукуру́зу), сушы́ць

2) палі́ць, пячы́ (пра со́нца), выкліка́ць сма́гу

3) перасыха́ць (пра рот, го́рла), сьмя́гнуць (пра ву́сны)

parched lips — пасьмя́глыя ву́сны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

крыві́ць

1. (рабіць крывым) krümmen vt;

2. (перакошваць) verzíehen* vt;

крыві́ць рот den Mund verzíehen*;

крыві́ць твар ein Gesícht zíehen*, das Gesícht verzíehen*;

◊ крыві́ць душо́й héucheln vi; sich verstéllen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)