дамінава́ць

1. (пераважаць) dominíeren vi, vórherrschen vi;

2. (узвышацца над мясцовасцю, панаваць) empórragen vi; thrónen vi (над чым-н. über A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

улада́рыць высок.

1. hérrschen vi (над кім-н. über A) (панаваць); behérrschen vt;

2. (быць вышэй, узвышацца) dominíeren vi, vt, überrágen vt; vórherrschen vi (пераважаць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

панава́ць

1. (мець уладу) hérrschen vi (над кім-н. чым-н. über A);

2. (узвышацца над чым-н.) dominíeren vi, vt, überrágen vt; vórherrschen vi; vórwiegen* vi, die Óberhand háben (пераважаць);

3. разм. (жыць у раскошы) ein müßiges Lében führen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

override

[,oʊvərˈraɪd]

v., -rode, -ridden, riding

1) адкіда́ць што, не зважа́ць, не глядзе́ць на што

to override advice or objections — не зважа́ць на пара́ды або́ пярэ́чаньні

2) пераважа́ць; мець перава́гу над чым

3) перае́хаць (канём)

4) прае́хаць (усю́ вако́ліцу)

5) заганя́ць каня́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

prevail

[prɪˈveɪl]

v.i.

1) існава́ць, быць распаўсю́джаным або́ агу́льна ўжыва́ным

That custom still prevails — Гэ́ны звы́чай яшчэ́ існу́е

2) пераважа́ць, мець перава́гу

3) перамага́ць; асі́льваць; дасяга́ць мэ́ты

to prevail against one’s foe — перамагчы́ свайго́ во́рага

•

- prevail on

- prevail upon

- prevail with

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)