панава́ць

1. (мець уладу) hérrschen vi (над кім-н чым-н über A);

2. (узвышацца над чым-н) dominíeren vi, vt, überrágen vt; vórherrschen vi; vórwiegen* vi, die Óberhand háben (пераважаць);

3. разм (жыць у раскошы) ein müßiges Lében führen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)