service
[ˈsɜ:rvəs]
1.
n.
1) слу́жба f.
to go into service — паступа́ць на слу́жбу
to be in someone’s service — быць на слу́жбе ў каго́
2) дапамо́га, паслу́га f.
the services of a doctor — ле́карская дапамо́га
3) вайско́вая слу́жба
active service — абавязко́вая вайско́вая слу́жба
4) прыбо́р -у m.
a tea service — гарба́тны прыбо́р
5) пада́ча (у тэ́нісе)
2.
adj.
службо́вы
service uniform — службо́вая фо́рма
•
- at your service
- church service
- of service
- services
- the civil service
- the services
- be of service
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Úmlauf
m -(e)s, -läufe
1) цыркуля́цыя, абаро́т (грошай)
in ~ sein — быць у абаро́це
in ~ kómmen* — паступа́ць у абаро́т; распаўсю́джвацца, быць агульнапрыня́тым; распаўсю́джвацца (пра чуткі)
in ~ bríngen* [sétzen, gében*] — пуска́ць у абарачэ́нне [абаро́т]; распаўсю́джваць (паведамленні і г.д.), распуска́ць (чуткі, пагалоскі)
2) астр. рух [абарачэ́нне] плане́т
3) цыркуля́цыя (крыві)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ship
[ʃɪp]
1.
n.
1) карабе́ль -ля́ m., вадапла́ў, парапла́ў -ва m.
2) самалёт -а m., касьмі́чны карабе́ль
3) экіпа́ж карабля́
2.
v.t., (-pp-)
1) грузі́ць (-ца) на карабе́ль, право́дзіць паса́дку
2) сяда́ць на карабе́ль, вадапла́ў, падаро́жнічаць вадапла́вам
3) пасыла́ць, пераво́зіць тава́р, пасы́лку
4) набіра́ць экіпа́ж
5) паступа́ць, найма́цца на слу́жбу на караблі́
He shipped as cook — Ён наня́ўся на карабе́ль ку́харам
•
- give up the ship
- one’s ship comes home
- one’s ship comes in
- run a tight ship
- ship out
- jump ship
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
vórgehen
* vi (s)
1) ісці́ ўпе́рад, выхо́дзіць напе́рад
2) вайск. прасо́ўвацца, наступа́ць
zum Ángriff ~ — наступа́ць
3) (mit D) дзе́йнічаць, паступа́ць (з кім-н.)
4) (gegen A) прыня́ць ме́ры (супроць каго-н., чаго-н.)
5) адбыва́цца, здара́цца
was geht hier vor? — што тут адбыва́ецца?
6) папярэ́днічаць
7) (D) перасяга́ць, перавыша́ць, быць больш ва́жным (чым што-н.)
8) спяша́цца (пра гадзіннік)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
éingehen
*
I
1.
vi (s)
1) прыбыва́ць, паступа́ць
es sind Bríefe éingegangen — прыйшлі́ пі́сьмы [лістд]
2) увахо́дзіць (у стан справы)
auf die Fráge ~ — спыні́цца на пыта́нні
auf jéden Schü- ler ~ — індывідуа́льна падыхо́дзіць да ко́жнага ву́чня
3) (auf A) пагаджа́цца (з чым-н.), пайсці́ (на што-н.)
auf éinen Vórschlag ~ — прыня́ць прапано́ву
2.
vt (h, s) заключа́ць (здзелку, пагадненне)
éine Wétte ~ — ісці́ ў закла́д
éine Éhe ~ — усту́піць у шлю́б
II
vi
1) спыня́цца, спыні́ць існава́нне, гі́нуць (пра расліны, жывёл)
2) садзі́цца (пра тканіну)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)