паступа́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. паступа́ю паступа́ем
2-я ас. паступа́еш паступа́еце
3-я ас. паступа́е паступа́юць
Прошлы час
м. паступа́ў паступа́лі
ж. паступа́ла
н. паступа́ла
Загадны лад
2-я ас. паступа́й паступа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час паступа́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паступа́ць несов., в разн. знач. поступа́ть; см. паступі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паступа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да паступіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паступі́ць, -уплю́, -у́піш, -у́піць; зак.

1. Павесці сябе пэўным чынам, зрабіць які-н. учынак.

П. высакародна.

2. Залічыцца куды-н.

П. ва ўніверсітэт.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Паслаць па назначэнні (пра тое, што паведамляецца, перадаецца); быць дастаўленым куды-н.

Кніга паступіла ў продаж.

П. у шпіталь на лячэнне.

|| незак. паступа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. паступле́нне, -я, н. (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паступа́ць, паступі́ць

1. (на службу, вучобу і пад.) ántreten* vi (s) (an A);

паступі́ць у ВНУ an éine Hóchschule géhen*;

паступі́ць на вайско́вую слу́жбу den Wéhrdienst ántreten*, zur Armée géhen*;

3. (пра заяву, грошы і г. д.) éinlaufen* vi (s), éingehen* vi (s), zúflieβen* vi (s);

паступі́ць у распараджэ́нне zur Verfügung gestéllt wérden;

да нас паступі́ла ска́рга bei uns ist éine Beschwérde éingelaufen;

спра́ва паступі́ла ў суд die Sáche kam vors Géricht;

адка́з яшчэ́ не паступі́ў die Ántwort ist noch nicht éingetroffen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

самаво́льнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Паступаць самавольна.

|| наз. самаво́льнічанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крываду́шнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Паступаць няшчыра, праяўляць у паводзінах ілжывасць, прытворства.

|| наз. крываду́шнічанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разу́мнічаць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Паступаць па-свойму, лічачы сябе разумнейшым за іншых.

Не разумнічай, рабі так, як табе кажуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зляда́шчыцца

‘паступаць дрэнна’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зляда́шчуся зляда́шчымся
2-я ас. зляда́шчышся зляда́шчыцеся
3-я ас. зляда́шчыцца зляда́шчацца
Прошлы час
м. зляда́шчыўся зляда́шчыліся
ж. зляда́шчылася
н. зляда́шчылася
Загадны лад
2-я ас. зляда́шчыся зляда́шчыцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час зляда́шчыўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Кірава́цца ’паступаць’ (ТСБМ, Сл. паўн.-зах., КЭС, лаг., Нас., Гарэц.). Гл. кіраваць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)