éingehen
*
I
1.
vi (s)
1) прыбыва́ць, паступа́ць
es sind Bríefe éingegangen — прыйшлі́ пі́сьмы [лістд]
2) увахо́дзіць (у стан справы)
auf die Fráge ~ — спыні́цца на пыта́нні
auf jéden Schü- ler ~ — індывідуа́льна падыхо́дзіць да ко́жнага ву́чня
3) (auf A) пагаджа́цца (з чым-н.), пайсці́ (на што-н.)
auf éinen Vórschlag ~ — прыня́ць прапано́ву
2.
vt (h, s) заключа́ць (здзелку, пагадненне)
éine Wétte ~ — ісці́ ў закла́д
éine Éhe ~ — усту́піць у шлю́б
II
vi
1) спыня́цца, спыні́ць існава́нне, гі́нуць (пра расліны, жывёл)
2) садзі́цца (пра тканіну)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)