Verbum

bracket

[ˈbrækɪt]

1.

n.

1) падпо́рка, падста́ўка f.

2) ду́жка f.

3) гру́па, катэго́рыя f.

the lowest income bracket — гру́па з найніжэ́йшымі дахо́дамі

4) кансо́ль f.

2.

v.t.

1) падпіра́ць кансо́ляй

2) браць у ду́жкі

3) спалуча́ць скрэ́пай

4) падво́дзіць пад адну́ катэго́рыю

Don’t brace me with him — Ня ста́ў мяне зь і́м у адну́ катэго́рыю

prop

I [prɑ:p]

1.

v.t. -pp -

1) падпіра́ць, абапіра́ць

to prop up the clothes line with the stick — падпе́рці калко́м вяро́ўку зь бялі́знай

2) падтры́мваць, дапамага́ць

2.

n.

1) падпо́рка, падста́ўка f.; падпо́ра f.

2) падтры́мка, апо́ра f.

A son should be the prop of the father’s old age — Сын паві́нен быць апо́рай ба́цьку ў ста́расьці

II [prɑ:p]

n., informal, Theatr.

прадме́ты абстано́ўкі ў спэкта́клі (мэ́бля, по́суд, збро́я), рэквізы́т -у m., бутафо́рыя f.

brace

[breɪs]

1.

n.

1) змацава́ньне n., скрэ́па f.; кля́мар -ра m.; падпо́рка f.

2) па́ра f. (асаблі́ва дзі́чы)

a brace of ducks — качы́ная па́ра

3) ко́льба f. (ру́чка сьвярдзёлка)

4) фігу́рная ду́жка

2.

v.t.

1) падмацо́ўваць; падпіра́ць

2) упіра́ць у што

3) наця́гваць, заціска́ць

4) бра́ць у фігу́рныя ду́жкі

5)

to brace oneself — напру́жыць усе́ свае́ сі́лы; мужа́цца, падда́ць сабе́ адва́гі

to brace oneself up to fear — стара́цца перамагчы́ страх

•

- braces

- brace up

support

[səˈpɔrt]

1.

v.t.

1) падпіра́ць, трыма́ць

Walls support the roof — Сьце́ны трыма́юць страху́

2) падтры́мваць

Hope supports us in trouble — Надзе́я падтры́мвае нас у бядзе́

3) утры́мваць

to support one's family — утры́мваць сваю́ сям’ю́

4) падтры́мваць, быць прыхі́льнікам

He supports the Liberals — Ён падтры́мвае лібэра́лаў

5) падмацо́ўваць

The facts support his statement — Фа́кты падмацо́ўваюць яго́нае цьве́рджаньне

2.

n.

1) падтры́мка, дапамо́га, падпо́ра f.

He needs our support — Яму́ патрэ́бная на́шая падтры́мка

2) утрыма́ньне n.

3) падпо́рка f.

stay

I [steɪ]

1.

v.i.

1) застава́цца

to stay clean — застава́цца чы́стым

Stay here till I call you — Застава́йся тут, паку́ль я не паклічу

2)

а) жыць часо́ва; затры́мвацца, гасьцява́ць

She is staying with her aunt — Яна́ жыве́ часо́ва ў свае́ цёткі

We stayed with our friends — Мы затрыма́ліся ў на́шых знаёмых

б) to stay over night — пераначава́ць

3) ба́віцца; засе́джвацца

Don’t stay (too) long — Не засе́джвайся до́ўга

4) спыня́цца, затры́мвацца

We have no time to stay — Мы ня ма́ем ча́су затрыма́цца даўжэ́й

5) чака́ць

6) трыва́ць

2.

v.t.

1) стры́мваць, затры́мваць

2) спыня́ць

3) адклада́ць

to stay judgment — адкла́сьці прысу́д

4) адтэрміно́ўваць

3.

n.

1) знахо́джаньне n., по́быт -у m.

a pleasant stay in the country — прые́мны по́быт на вёсцы

2) перашко́да f.; абмежава́ньне n. (у дзе́йнасьці)

3) адтэрміно́ўка f.; прыпыне́ньне n.

•

- stay away

- stay out

- stay put

II [steɪ]

n.

падпо́рка f.; апо́ра f.

•

- stays