падпо́рка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
падпо́рка |
падпо́ркі |
| Р. |
падпо́ркі |
падпо́рак |
| Д. |
падпо́рцы |
падпо́ркам |
| В. |
падпо́рку |
падпо́ркі |
| Т. |
падпо́ркай падпо́ркаю |
падпо́ркамі |
| М. |
падпо́рцы |
падпо́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падпо́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж. і падпо́ра, -ы, мн. -ы, -по́р, ж.
Палка, брус, слуп і пад., якімі падпіраюць што-н.
П. пад яблыню.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падпо́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.
Падстаўка, слуп, які падпірае тое, што можа абваліцца, упасці, зламацца. У садках — падпоркі пад яблынямі, жаўтабокія антонаўкі раз-пораз бухкаюць на зямлю. Навуменка. Знайшоўся якісьці добры чалавек, нарабіў бабінай хатцы падпорак і абклаў яе прызбаю. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
подпо́рка падпо́рка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кранштэ́йн, -а, мн. -ы, -аў, м.
Выступ або ўмацаваная ў сцяне касая падпорка для падтрымкі балкона, карніза і пад.
Аконны карніз на кранштэйнах.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
buttress [ˈbʌtrəs] n. archit. контрфо́рс, падпо́рка
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
trellis [ˈtrelɪs] n. падпо́рка для раслі́н
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
адко́сны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які зроблены або які ідзе нахільна, наўскос. Адкосная падпорка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
stanchion [ˈstɑ:ntʃən] n. fml падпо́рка, сто́йка; слуп, кало́на
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)